Er is eigenlijk al te veel gezegd en geschreven over de stem van Colter Wall. Geen gesprek, recensie of aankondiging over de Canadees gaat voorbij zonder een referentie aan zijn bariton. Het gaat er eigenlijk altijd over hoe bijzonder het is dat een 23-jarige prairiezoon zo oprecht als een gepokte en gemazelde outlaw-ster uit de jaren ‘60 kan klinken. meer…

De op het hoogste niveau acterende Brabantse voetbalclubs hadden allen al gespeeld en kenden zeker geen succesvolle speelronde: één schamel punt op zes. Alle reden om zondagmiddag het eventuele chagrijn weg te laten vloeien door de CD- presentatie van Mercy John bij te wonen in Paradox, Tilburg. Tenminste: voor die voetballiefhebbers die tevens goede muziek adoreren. Er was wel andere concurrentie: het vroege, overheerlijke voorjaarszonnetje. Toch had er zo’n 70 man de weg naar Paradox weten te vinden. En die werden niet teleurgesteld.

Na een fijn opwarmend halfuurtje van Mick Stender (met Vincent Kuijpers), trapten Mercy John & zijn kompanen zo rond kwart voor vier stevig & fier af met twee songs van het vrijdag meer…

Het was, denk ik, afgelopen vrijdag in Paradiso voor het eerst dat Christian Kjellvander in Nederland optrad met een band. Eerder was ik wel al eerder bij  een bandoptreden, maar daar moest ik voor naar Keulen (met mijn vrouw, onder het voorwendsel van een stedentrip. “Hé, er speelt vanavond een leuk bandje in een café hier maar 4 km vandaan.”).
Als je Kjellvander op Instagram volgt kan je zien dat meer…

De weg naar het debuutalbum Half Mile Harvest was lang en begon alweer zo’n twaalf jaar geleden in de straten van Melbourne, Australië. Al ‘buskend’ vergaarden de gebroeders Samuel en Joshua Teskey daar de nodige ervaring. Met Liam Gough (drums) en Brendon Love (bass) vonden de Teskey’s kort daarna de gewenste ritmesectie. The Teskey Brothers waren daarmee een feit. Veel spelen, veel schaven meer…

Wie: Durand Jones & the Indications
Waar: Tolhuistuin, Amsterdam
Wanneer: 25 januari

“Dit is het allereerste nummer dat we ooit samen speelden”, zegt een bezwete en gelukkige Durand Jones. Het is de aankondiging van Giving Up. De setlist, inclusief toegiften, is meer…

Zitten op een bankje in de tuin met een kop koffie en niets anders doen dan kijken hoe de kraaien en de honden elkaar uitdagen. Een ideaal begin van de dag aldus Nathan Bell. Bell is een aantal jaren uit de muziek geweest maar pakte in 2007  de draad  op en staat vanavond in de kelder van het Amsterdamse Q-Factory. Voor het optreden loopt hij rustig door de zaal en schudt de handen van de trouwe volgers, een heerlijk relaxte sfeer vanavond bij het laatste optreden van zijn tour.
The Family Man Tour, zoals ook te lezen is op zijn gitaarband.
Bell schreef op zijn albums al veel over het leed en het onrecht in de wereld, maar vond het tijd worden om het onderwerp van zijn laatste album wat dichter bij huis te zoeken. Bij zijn familie en zijn naasten. Zo vertelt hij het verhaal meer…

Wat is americana? Father John Misty (foto onder) stelde de vraag tijdens zijn optreden op festival TakeRoot in Groningen. Hij wist het antwoord ook wel. ,,Americana is muziek die wordt gemaakt door Amerikanen waar ze alleen in Europa naar luisteren.’’

Met bijna 3000 bezoekers was het festival in De Oosterpoort zo goed als uitverkocht. De americana had er vele gezichten. Ga maar na, het contrast tussen meer…

Zo’n drie jaar geleden hoorde ik de naam The Bones Of J.R. Jones voor het eerst; tijdens een optreden van Michel Ebben (Gravel Town) werd een cover van The Bones Of J.R. Jones door Ebben gespeeld. Hoewel de interesse, een nieuwe naam immers, was opgewekt duurde het toch nog even voordat de research daadwerkelijk aanving. Dit gebeurde pas na een recensie op deze site (zie: link) van Bones’ album Spirit’s Furnace, zijn tweede worp. Van de beschrijving van dit album, blues met wat invloeden van folk en gospel, bleek na aanschaf geen woord gelogen. Inmiddels heeft Jonathon Linaberry a.k.a. The Bones Of J.R. Jones alweer een nieuw album uit: Ones To Keep Close (2018), en nog beter: hij was vrijdag 26 oktober voor het eerst in Nederland. Als onderdeel van een toertje door meer…

Garrett T. Capps

Het was op zaterdag 20 oktober al de vijfde maal dat Ramblin Roots in TivoliVredenburg werd georganiseerd. De eerste keer in 2014 waren we erbij, maar de edities daarna lieten we telkens aan ons voorbij gaan. Geen uitnodigende affiche of geen tijd. Maar maar deze jubileum editie viel alles weer op zijn plaats: een prachtige line-up en tijd! En we werden meer…

In Alkmaar begon de victorie. De stad hield in 1573 als eerste stand tegen het beleg van de Spanjaarden tijdens de tachtigjarige oorlog. Alkmaar heeft hun poppodium dan ook toepasselijk Victorie genoemd. Deze zondagavond zijn daar The Brandos te gast.
Langzaam druppelt de zaal vol, handen worden geschud en er wordt gezellig bij gepraat. De zaal met een laag podium oogt een beetje als een huiselijke zitkuil en dat draagt bij aan meer…