1. Ryan Adams – Heartbreaker

meer…

Een erg verrassend lijstje is het niet geworden. Maar dit zijn wel artiesten die iets teweeg wisten te brengen. Zes van deze namen kenden we nog niet in de twintigste eeuw. Van die nieuwe artiesten mochten de nummers 1, 3, 5, 6 en 9 in Nederland op veel bijval rekenen. De muziek van 10 is wellicht te rauw voor velen. Dan de oudjes die ook in het vorige millennium al actief waren: 2 is al vijftig jaar top; 4 maakte haar beste werk de afgelopen tien jaar; 7 is een oude rot die de hele historie van rock-’n-roll meebracht naar deze tijd; 8 kwam het dichtst bij de definitie van het genre altcountry.

Zelf ook nog een lijst insturen? Dat kan, tot en met 15 mei, hier: Favorieten van 2000-2020

1. Sam Baker – Pretty World
Drie briljante cd’s op rij leverde de Texaan Sam Baker af in het eerste decennium van dit millennium. De albums Mercy (2005) en Cotton (2009) zijn eigenlijk net zo goed als Pretty World. Zijn verhalende nummers gaan ten diepste over vergeving. Een man met een blauwe cowboyhoed van suède bevindt zich in een bordeel in Juarez. Op zijn knie zit een dame. Zonder dat iemand het hoort zingt de man een liedje in zichzelf. Hij zingt Waiting Around To Die. Met slechts enkele woorden meer…

Altijd leuk die lijstjes, maar deze is toch ook wel moeilijk. In 20 jaar werd zoveel moois gemaakt dat het eigenlijk ondoenlijk was om te kiezen. De meest gedraaide? Mijn platenspeler en cd speler zijn geen Spotify die alles bijhoudt. (gelukkig maar!). De beste? De beste om een feestje bij te vieren, de beste om je verdriet bij weg te drinken, lastig. De favorieten? Ja, die zijn er natuurlijk wel. Hierbij mijn 15 favorieten, ze willen nog wel eens wisselen, maar dit is zoals het er nu voor staat.

1. Steve Earle – The Revolution Starts Now
Geweldige albums en prachtoptredens maken Steve Earle voor mij nummer één. Ik kies The Revolution Starts Now omdat op dit album alles samenkomt, de stevige rockers en fraaie ballads en zoals altijd met kritische teksten. Bovendien formeerde Steve ten tijde van dit album zijn streetteam. Ik werd lid en ging de straat op om flyers van zijn komende optreden op te hangen, de revolutie was begonnen 😉 (2004) meer…

Mijn favoriete albums uit 21 jaar? Ik had het mezelf makkelijk kunnen maken en de albums die de laatste 10 jaar in mijn lijstjes op 1 eindigden, kunnen samenvoegen. Maar zo werkt het niet. Het verglijden van de tijd heeft invloed. Dat is ook zo in sommige huwelijken. De partner die in het leuke begin het einde leek, is op het einde niet zo leuk meer (ik ben nog gelukkig getrouwd trouwens, dank voor het vragen). Zo is het mij in elk geval wel vergaan bij al die albums waarmee ik ook getrouwd leek. Misschien wel omdat ik ze allemaal erg vaak gedraaid heb bij het uitkomen. Kapot gedraaid. En dan blijkt dat er bij het samenstellen van mijn lijst hele andere albums uit die twee decennia komen boven drijven. Albums die ik misschien niet zo vaak, maar wel regelmatig nog opzet. En die me in al die jaren nimmer zijn gaan tegenstaan. De uitkomst verraste me zelf ook wel een beetje. Maar wel fijn om ze eens op een rijtje te zetten. De precieze volgorde is niet zo belangrijk, eerlijk gezegd. Het is meer: ‘zo ongeveer’. Maar dat zal wel een herkenbaar gevoel zijn.

1. Grand Theft – Lucky
Alles aan dit album vind ik sympathiek. Een prachtige mix van uptempo en trage songs; vrolijkheid en melancholie, in elkaar gestoken door Michel van Montfort en vormgegeven met behulp van ervaren krachten uit de Vlaamse muziekscene. En met ook een klein beetje dwarsigheid die vaak kenmerkend is voor de Belgische popmuziek, maar niet zoveel dat het in de weg staat aan de toegankelijkheid. Single Mother en It Happens All The Time (die trompetsolo!) zijn meesterwerken in mijn muziekwereld.(2006) meer…

Bij Altcountry.nl zijn we dol op lijstjes. Met veel plezier en jolijt publiceren we jaarlijks de eindlijst gebaseerd op lijstjes die door vele americanaliefhebbers zijn ingezonden. Maar nu willen we iets bijzonders doen. Aldus bedachten wij ter redactie om, na afloop van de eerste twee decennia van de nieuwe eeuw, een lijst te gaan samenstellen van de beste, gaafste, indrukwekkendste, kortom je favoriete americanaplaten van deze periode. En om eerlijk te zijn, we voegen er nog een jaar aan toe. We willen dus een top 20 samenstellen over de jaren 2000 tot en met 2020.
We hebben hiervoor wel jullie hulp nodig. Dus dit zijn de spelregels:
-Maak je top 10 van de jaren 2000 t/m 2020;
-Van elke artiest maximaal 1 album in de lijst;
-Over je nummer 1 kan je een artikel(tje) van maximaal 250 woorden schrijven (optioneel);
-Stuur, door gebruikmaking van dit formulier, in voor 15 mei 2021.

Als vanouds hanteren we dezelfde puntentelling als bij de Formule 1-races.
In de week na 15 mei publiceren we dan die mooie lijst!

Maar liefst 165 americana afficionados stuurden hun lijst met favoriete albums van 2020 in. Dat is ruim 20% meer dan vorig jaar! Een recordaantal inzendingen derhalve. Dan mag je er zo langzamerhand van uitgaan dat onderstaande top 15 een aardige afspiegeling is van wat americana-minnend Nederland (en een deel van België) mooi vindt. We hebben een duidelijke winnaar dit jaar (met 834 punten), maar het was close tussen de nummers 2, 3 en 4. Negen mannen, drie vrouwen en drie bands, allemaal Amerikaans. Wat opvalt is dat er dit jaar vooral gevestigde namen hun plekje in de top 15 weten te vinden. Eigenlijk maar één debutant (op nummer 13). Hieronder vinden jullie de lijst der lijsten. meer…

Het jaar 2020 zou je, zoals nagenoeg iedereen, wellicht snel willen vergeten. Van de andere kant: elke tijd kent zijn leerzame momenten. Het bijna voorbije jaar dan toch, ondanks alles, ook. Mooi muziekjaar, bijvoorbeeld. De volgorde van mijn Top 15 is, zoals bij bijna eenieder, gevoelig voor aanpassingen; maar dit is ‘m voor dit moment!

Met Chuck Prophet op nummero 1, en in de lijst ook 4-tal dames; dat hadden er zelfs best meer kunnen zijn (Juliet McConkey; Margo Price; Krista Shows; Courtney Marie Andrews etc.). Ook niks mis mee. Ook niet met Bill Callahan; Josh Teskey & Ash Grunwald; Christian Kjellvander; Drive-by Truckers (2x) e.v.a, overigens. Maar ja, keuzes maken…

1. Chuck Prophet – The Land That Time Forgot

meer…

Wiebren Rijkeboer gaf de volgende tien  albums door als zijn favorieten van 2020:

meer…

Na een prima start werd het stil op de poppodia in 2020 waar ik zo graag naartoe ga. Maar thuis bleef ik natuurlijk muziek luisteren. Veel oudere elpees, cd’s en cassettebandjes draaide ik, maar ook van de volgende tien albums van dit jaar heb ik genoten.

1. Maria McKee – La Vita Nuova
Maria McKee kende ik van Lone Justice en haar vroege solowerk, waarna ik haar uit het oog verloor. Maar dit nieuwe album is werkelijk fenomenaal. Kleine liefdevolle nummers afgewisseld met fraai uitgesponnen nummers, subtiel opgebouwd van een enkele piano of gitaar tot compleet orkest en meer…

Wat een intens jaar was dit. Anderen zullen zeggen een bijzonder jaar of rotjaar. En het was natuurlijk een jaar waarin veel mensen in min of meerdere mate geleden hebben onder de effecten van het coronavirus. Mensen die ziek zijn geworden, banen verloren hebben of erger nog: naasten hebben verloren.
Gelukkig heb ik dat zelf niet meegemaakt. Wel zat ik vanaf 16 maart thuis te werken. In het begin even lastig, maar het wende snel. Vreemd was wel dat in in die eerste maanden weinig americana tot me nam, veel minder dan normaal. Als ik muziek draaide was het veelal powerpop of classic rock. Klaarblijkelijk paste dat voor mij beter bij die tijd. Pas in de tweede helft van het jaar begon ik weer veel americana te draaien. En er kwam genoeg moois uit!

1. Lydia Loveless – Daughter
Over Daughter schreef ik dat het Loveless’ beste werk totnutoe was en een zekere eindlijstenplaat. Toen wist ik nog niet dat ‘t-ie bovenaan zou eindigen. Maar die plaats verdient het album dat ik dit jaar uiteindelijk het meest gedraaid heb. Prachtige melodieën, rake teksten. meer…