Binnenkort begint Jonny Fritz aan het Nederlandse gedeelte van zijn Europese toernee; een goede reden om zijn laatste album, Sweet Creep (ATO/Pias), onder je aandacht te brengen. “Ook een goede reden” bedoel ik eigenlijk te zeggen, want de kwaliteit van de countryliedjes is alleen al reden genoeg. De in Virginia opgegroeide Fritz is een man van een lach en een traan. Mooie liedjes als Cries After Making Love, over de dualiteit van een leven online en in realiteit, staat naast een bizar nummer als Chilidog Morming. Een liefdesliedje als Chihuahua Rescue (een van de weinige die Fritz ooit opnam) waarin hij droomt om ooit met zijn geliefde een opvang voor chihuahua’s te beginnen, naast een ode voor een hotel (Stadium Inn) in Nashville dat binnenkort gesloopt gaat worden. Fritz moet niet hebben van al te slicke americana-producties die tegenwoordig uit Nashville komen. Hij verhuisde naar Los Angeles en nam dit Sweet Creep met hulp van o.a. de broers Goldsmith (beide Dawes) en vooral violist Joshua Hedley (die hem ook op deze toernee begeleidt) op in de tuin van producer Jim James (ja, die van My Morning Jacket). Fritz vertoont zowel qua uiterlijk als qua zang enige gelijkenis met Will Oldham en voelt zich ook verwant met iemand als Robert Ellis. Met laatstgenoemde toerde hij door India, getuige onderstaande fimpje waarin een enigszins aangepaste versie van het ook op Sweet Creep staande Forever Whatever, wordt uitgevoerd. Gaat dat vooral zien (toerdata)!
Nagekomen bericht: we mogen twee exemplaren van dit album weggeven! Zie ons Facebook-bericht.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie