‘He’s not flashy’ post Daryl Mosley over zichzelf op Spotify. Dat mag het understatement van de maand genoemd worden. Je zou hem eerder inschatten als archivaris bij het waterschap dan als singersongwriter. En dan is hij ook nog eens stevig in de Heer. Maar we beoordelen mensen niet op hun uiterlijk en in de Heer zijn er wel meer. Komen we uit bij de muziek zelf en dan blijkt Long Days & Short Stories (Pinecastle Records) een heel fijn album te zijn. Mosley heeft zo’n warme, comfortabele stem die doet denken aan Don Williams en George Strait. Zijn liedjes liggen prettig in het gehoor en laveren tussen country (Forever After All), bluegrass meer…
We 
Victorville, Californië (1998)
Een album als opstapje naar een podcast achter een betaalmuur, was er al zoiets? Geen idee en het boeit me ook niet. Podcasts beluisteren doe ik nooit, ik heb er niets mee, net zoals ik ook een gruwelijke hekel heb aan het medium radio. Dat gewauwel. Schrijf gewoon een interessant verhaal dat ik kan lezen tijdens het luisteren naar muziek die ik zelf uitzoek. Naar het album van 
Don’t
Points Of Light (Sonic Peach) is het negende album van de Canadees 
De teksten op Oh Brother (Dead Ringers) van 
Op 24 januari verschijnt After All The Party Years, het nieuwe album van The Yearlings uit Utrecht, zowel op vinyl als op cd. Van het album is ook een zéér limited edition verkrijgbaar: er worden maar 20 (!) exemplaren van gemaakt. Van 15 tot 20 januari is deze limited edition met korting te verkrijgen via Altcountry.nl. Lezers van deze site betalen dan namelijk maar €65,- voor deze editie! Wat krijg je daar allemaal voor? Met andere woorden: wat zit erin?
De Harbortowne (Berkalin Records) die model stond voor het nieuwste album van 
Tijdens zijn eerste maand in het Witte Huis liet president Jimmy Carter zijn kantoor voorzien van een hifi-installatie. Die stond bijna altijd aan. Het leverde hem de bijnaam ‘rock-’n-roll president’ op. The Allman Brothers, Bob Dylan, Johnny Cash en Willie Nelson behoorden allemaal tot 
Het is nauwelijks te geloven dat 
Elke dag na schooltijd zette 
Wat doen we met de hoesfoto? Maakt niet uit. Hierachter, buiten ergens, zie maar. Het is tekenend voor de haast achteloze manier waarop 
Met 
Was 2024 een rijk muzikaal jaar? Haalden we met z’n allen de 520 titels? Ja en nee. Er werden in totaal 510 verschillende titels ingestuurd. Maar dat werd gedaan door 140 inzenders, terwijl er in 2023 maar liefst 160 inzenders waren. Qua puntenaantal ligt het over het algemeen dicht bij elkaar. Alleen de bovenste twee albums hebben zich, als zijnde de Wout en Mathieu van de americana, wat afgescheiden van de rest.
We hebben dit jaar de lezerslijstjes in twee delen geknipt waardoor het iets overzichtelijker wordt en je niet tot op het magma naar beneden hoeft te scrollen. In willekeurige volgorde.
En de overige lezerslijsten vind je hier. Opvallend trouwens dat bijna iedereen 10 albums heft ingevuld. Misschien ook wel een teken dat het een goed muziekjaar is geweest. Hoewel sommigen het begrip americana wel erg oprekken (The The, Elbow?).
1. Gold Star – How To Shoot The Moon
1. Rambling Nicholas Heron: Cinema Teatro
1. Chris Gantry – The Outlaw Bible
1. Montvales – Born Strangers
1. Birdcatcher – II
Er komt tegenwoordig elke dag meer nieuwe muziek uit dan dat er in het hele jaar 1989 is verschenen. Die mededeling werd vorige maand gedaan door Will Page, een Britse econoom die is gespecialiseerd in de muziekindustrie. Page, die eerder een topfunctie bekleedde bij Spotify, kwam 
In de feestmaand van 1999 was Bart Ebisch erg onder de indruk van The London Sessions, Bootleg+ van Chip Taylor. We bespraken in de loop der jaren wel wat albums van Taylor, voor het laatst in 2018, maar raakten steeds minder enthousiast, ook door het moeizame zingen van de singer-songwriter uit New York. Taylor is altijd doorgegaan met het opnemen van albums. In 2022 werd keelkanker bij hem vastgesteld. Tijdens de behandeling met bestraling en chemotherapie schreef hij de liedjes die hij daarna opnam met zijn vaste begeleidingsband, waarin gitarist John Platania 
Enkele maanden voor de millenniumwisseling begon Bart Ebisch (63) met deze website. Dat is dus 25 jaar geleden. Een goed moment om hem nog eens aan het woord te laten over hoe het allemaal begon. 
Light Again (Brickyard Records), 
