Even herhalen: Tommy Oberon schrijft de muziek, Rebecca Rose de teksten. Daarmee houdt het voor haar op. De groepsnaam Oberon Rose benadrukt haar belangrijke rol. Wat een lekkere liedjes leveren ze samen af. Pure pop. Holographic Blues (ThouArt Records) is een must voor liefhebbers van powerpop. Net als hun vorige plaat Tell Me All About It trouwens. Een gitaar snijdt door Sinner, Miss Lonely Heart heeft dubbellaagse zanglijnen. Er zijn heerlijke koortjes en gitaarakkoorden die je meenemen over American Avenue. Het is een wereld waar Falling Up de meer…
Na 28 jaar kappen The Bottle Rockets ermee. Het is zanger/gitarist Brian Hanneman die voor zichzelf besloten heeft dat hij niet meer van huis wil en die heeft geconstateerd dat hij geen brandend verlangen meer heeft om songs te schrijven. Hij wil een “normaal” leven. Verder geen ruzie of iets in die geest met de andere leden van de Amerikaanse band. Mede-oprichter Mark Ortmann, gitarist John Horton en bassist Keith Voegele hebben echter aangegeven dat er voor hen dan ook een einde aan de band komt. Nieuwe wegen, andere paden. Ons rest niets anders dan 
Het album I Think, Therefore I Am werd al eens genoemd in deze rubriek. In de aflevering over 
Al in mijn eerste exemplaar van de popencyclopedie van muziekkrant OOR – de tweede editie uit 1979 – wordt 
De praatzingende Craig Finn schetst een troosteloos beeld van Amerika. Zijn liedjes gaan over dolende personages die foute beslissingen nemen. De zwalkende figuren op weg naar nieuwe ontberingen hebben slechts een houvast; de aanzwellende composities lijken een uitweg te bieden. De muziek op Open Door Policy (Positive Jams/Thirty Tigers/Bertus) van 
Een toonhoogte. Een tempo. Zo beleeft 
Jon Snodgrass
Americana in de breedste zin des woords. Dat kan vaak hele saaie albums opleveren. Niet hier, broeders en zusters. The Foolish (eigen beheer) van 
Twee keer platina was er voor Shooting Rubberbands At The Stars van 
De Amerikaan 
Behoefte aan een fijn stukje indie gitaarrock met een scherpe rand? Dan is My Colors Dark (First Cold Press) een aanbevolen album. Van 
De klanken op Topaz (Loose/ Bertus) zweven als een poncho om een pirouette draaiende hippie. De heuvels van het Texaanse Dripping Springs zijn een geweldige uitvalsbasis voor glorieuze glijvluchten door de kosmos. Daar in zijn eigen studio is 
Zoals Jesus Of Cool van Nick Lowe in 1978 te pop was om voor een punkplaat door te gaan, zo is Tasjan! Tasjan! Tasjan! (New West Records/PIAS) van 
Gerry Giaimo, Frank Carillo, Len Kaczmarek en Karl Allweier wisselen elkaar af als leadgitarist op de dertien nummers die River Of Tears (eigen beheer) van 
Op 18 januari vorig jaar blies 
De Amerikaan 
Eerst was er somberte, maar met A String That Picks Up Everything (eigen beheer) wordt die gemoedstoestand grotendeels opgetild. Zodat er wat lucht ontstaat in hetgeen de 
Zoals veel meer albums bleef ook Echolocator (eigen beheer) van 
De wortels van de altcountry liggen begraven onder een dik pak sneeuw. Nogal wat bands uit de beginjaren, de term raakte in de jaren 90 in zwang, kwamen uit het noordoosten van de Verenigde Staten. Zoals The Jayhawks. De hoes van Hollywood Town Hall 
Bij de bespreking hier van het vorige album van 
Zoals op Uncle Charlie & His Dog Teddy van The Nitty Gritty Dirt Band de oude man en hond ook daadwerkelijk te horen zijn, zo is op Family Album (Locke Creek Records) van Stephen Simmons de familie present in korte geluidsfragmenten. Ze zingen, gaan in gebed, spelen een stukje gitaar; het zijn allemaal oude opnamen die tussen de schitterende liedjes van Simmons een plek hebben gevonden. Een audioversie van een fotoalbum dat al generaties in de familie meegaat, zo wordt het album omschreven. Die woorden worden helemaal 
Een op zichzelf staande, wat verlaten, vereenzaamde plaat is dit Good Morning, West Gordon uit 2004; er was een album ervoor, maar niets erna. De makers ervan, One Star Hotel, kwamen en gingen in de nacht. Opgericht in Philadelphia, Pennsylvania, door zanger, gitarist, toetsenist en componist Steve Yutzy-Burkey, die zijn band aanvankelijk Stereo Field noemt, vervolgens omdoopt tot One Star Hotel en dan de oorspronkelijke naam behoudt voor zijn eigen platenlabel.
Zin in weer iets heel anders? Iets bijzonders, maar wel degelijk een loot aan de americanaboom? En iets heel moois? Luister dan eens naar The Last Exit (Wrecking Light Records) van 
Al veel te lang hebben we geen aandacht meer besteed aan 
Het nogal ongebruikelijke woord Wandercease (High Moon Records/V2/Bertus) is de titel van het nieuwe album van 
De manier waarop 
Liefst 165 lezers van deze site leverden een lijstje met favoriete albums van 2020 in. Wij deden hetzelfde. En op andere binnen- en buitenlandse sites was er ook volop aandacht voor het beste van 2020. Dan denk je dat dus alle hoogtepunten wel aan de orde zijn geweest. Maar kijk, zelfs dan kun je nog hele mooie dingen ontdekken. Fawn (eigen beheer) van 
Servettenhouders, flessen ketchup, asbakken, een glas cola, een glas met iets sterkers, bakjes met wat er nog rest van een lunch. Of ontbijt, wie zal het zeggen. Een joch met een pet en een vrouw met sigaret. En Delbert McClinton met twee pleisters om 
