The Blind Roofers – Rod Melancon – Steven Casper & Cowboy Angst – Austin Shaw – Sun Trodden – Relick – Carrington MacDuffie – Ben Millburn – Curse Of Lono
Meestal zetten we een algemeen kopje boven de overzichten in de rubriek roundup. Deze keer niet. Dat zou zonde zijn voor The Blind Roofers. Die verdienen namelijk heel veel bekendheid nadat ze een werkelijk heerlijke ep hebben afgeleverd. Lost In Wander (eigen beheer) is een avontuurlijk plaatje van vier jongens uit Groningen. De ep (22 minuten) werd al in maart in Vera gepresenteerd en min of meer bij toeval waren we daar present. Wat een optreden! Antonie Harms is een meer…

De eerste boy from the north country komt uit Noorwegen.
De vlotte americana van Douwe Bob was niet erg succesvol op het Eurovisie Songfestival. Toch was het voor ons reden genoeg om wat andere Europese americana en aanverwante rootsstromingen op een hoop te gooien. We beginnen met Cross The Verge (Loose Records/Bertus) van Joana Serrat uit het Spaanse stadje Vic. Ze stond dit weekend op festival Down By The River in Venlo. De sound op het album is
Allemachtig, wat waren die jongens van Slobberbone goed. Dat wisten we natuurlijk al veel langer, want wat waren ze vaak in Nederland in de jaren negentig. Legendarische optredens. In het najaar van 2014 stonden ze op TakeRoot in Groningen. Een fijne hernieuwde kennismaking. Voorman Brent Best had het zelfs over een nieuw album. Dat was trouwens niet de eerste keer dat hij dat deed. Maar in plaats van 
Paul Carrack moest halverwege deze maand alle optredens in Nederland afzeggen wegens gezondheidsproblemen. De meeste concerten waren al tijden uitverkocht. Het was al de tweede keer dat hij verstek moest laten gaan. Vorig jaar speelde de Engelsman tijdens een tournee van Eric Clapton toetsen in diens band. Daardoor moest hij de opnamen van Soul Shadows (Carrack-UK/Bertus) uitstellen. De eerste
Twintig jaar geleden trad BR5-49 op in het Duitse tv-programma Ohne Filter. Van die opnamen is nu het live-album One Long Saturday Night, Plus (Bear Family/Bertus) verschenen. Die Plus staat voor vier in Japan opgenomen liedjes. De band was een buitenbeentje in Nashville met het soort ouderwetse honky tonk dat ze maakten. Ohne Filter viel in de smaak bij de Amerikanen, omdat er live 

