Op papier past Memories and Empties (La Honda Records/RCA) van Colter Wall in de traditie van klassieke country: de opnames in RCA Studio A, het sobere instrumentarium, de karakteristieke bariton van Wall — dat alles ademt nostalgie. Maar waar die nostalgie in eerdere albums nog verrijkte, voelt dit album nu vooral saai en bedaagd aan. De grootste zwakte is dat veel nummers muzikaal te veel op elkaar lijken: akkoorden en tempo’s zijn zó uniform dat het geheel monotoon wordt. In plaats van een variatie in sfeer of intensiteit, lijkt het alsof Wall en zijn begeleiders telkens hetzelfde vertrouwde recept hanteren, zonder verrassingen of echte scherpe momenten. Daardoor verliest het album snel momentum: waar je gehoopt had op afwisseling, word je achtereenvolgens getrakteerd op ballads en midtempo country zonder echte uitschieters. Ook tekstueel en in songwriting voelt Memories and Empties alsof Wall verhalen vertelt die we al eerder hebben gehoord — door hemzelf of door anderen in het genre — en nu zonder fris perspectief of sterke hooks opnieuw worden opgediend. Wat ooit misschien nostalgisch charmant was, komt nu eerder over als safe en gemakzuchtig. Kortom: Memories and Empties is een album dat nauwelijks uit de verf komt — het is een plaat voor liefhebbers van klassiek geluid, maar voor wie openstaat voor iets met meer energie, variatie of originaliteit valt dit album tegen. Het voelt weliswaar vertrouwd, maar toch vooral te behoudend. Maak me nu maar weer wakker.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie