Austin, Texas, is de tweede woonplaats van Jack Hustinx. Al bijna 18 jaar vliegt hij heen en weer tussen Amerika en Nederland. De laatste twee jaar nog vaker dan normaal om dit Over Yonder (Harlem Recordings/Suburban) op te nemen in Austin, Utrecht en Wijk bij Duurstede. In november doen Jack Hustinx & The Southern Aces een Nederlandse tournee om deze prachtplaat te promoten. De Texaan Malford Milligan zal dan ook aanwezig zijn. Op Over Yonder zingt hij op vier nummers. Life Will Humble You, Crawlin’ Up To The Surface, meer…

Er zijn nog twee maanden te gaan maar het beste americana-album van Nederlandse bodem dit jaar zou wel eens gemaakt kunnen zijn door Jelka van Houten. A Hard Place For A Dreamer (ZIP Records/Zwaardmusic) is namelijk een album dat volledig overtuigt. Gracieus, verfijnd en gewoon verdomd goed klinkend. Het is ook het eerste album van deze actrice en zangeres die voordien vooral te horen was in allerlei musicals. Ze heeft er haar tijd voor genomen; ruim vijf jaar. Opnames in de Sun Studio in Memphis met onder andere John Paul Keith op gitaar en meer…

Edward David Anderson wordt wakker. Staat op. In de verte rolt een goederentrein voorbij. Hij zet een plaat op. Bonnie Raitt ligt bovenop de stapel. Kopje koffie zetten. De zon komt al op. Op de veranda aan de achterkant van het huis pielt hij op de gitaar totdat het er te warm wordt. Met Lower Alabama: The Loxley Sessions (Royal Potato Family/Bertus) kunnen we de zomer nog even vasthouden. In de backwoods van Alabama staat de tijd stil. Een kolibrie danst op de warme luchtstromen. Anderson zingt mee met de melodie van een andere meer…

Zijn optreden tijdens de Rhythm & Blues Night in Groningen van vorig jaar was een en al samengebalde kracht. Op Daytime Turned To Nighttime (Nine Mile Records/Sonic Rendezvous) doet Patrick Sweany het een stuk rustiger aan. De Amerikaan beschouwt zijn nieuwste werkstuk als het album waarop hij volwassen is geworden. De oorspronkelijk uit Ohio afkomstige artiest kocht onlangs samen met zijn vrouw een huis in East Nashville. Tijdens het renoveren zocht hij naar momenten om te werken aan nieuwe muziek. Blijkbaar kwam hij meer…

De Belg Guy Verlinde hield voorheen de artiestennaam Lightnin’ Guy aan. Hij heeft zich van die naam ontdaan. Een Belg is nu eenmaal geen Amerikaan. Zijn inspiratie zocht hij toch al niet op de katoenvelden van Mississippi. De blues kleeft namelijk ook aan de kasseien van Vlaanderen. Met Better Days Ahead (Dixiefrog/Bertus) gaat hij stoempend langs de akkoorden. Hij valt en pakt zichzelf weer op. Een dokter heeft hij niet nodig, zijn lief is namelijk altijd de beste remedie (Feel Alive). Verlinde (zang, gitaren) is onderweg naar meer…

Weg Uit De Stad (eigen beheer) is het eerste volwaardige werk van Op Zoek Naar Johan, een americanaband rondom de Gemertse Martijn Kuijten. Gemert, dat ligt in het oosten van Brabant. De teksten van de nummers op deze plaat worden ook gezongen met een brabantse tongval waarin jij en je gij en ge wordt. Niet dat het daarmee gelijk een plat-dialectisch plaatje wordt. Nee, de teksten zijn juist zeer goed verstaanbaar, ook voor niet-Brabanders. Dat maakt ook wel dat het goed is om onderscheid te maken tussen de nummers waarin Kuijten en zijn maten erin slagen om meer…

De meest voorbeeldige altcountry van dit moment wordt gemaakt door een stel Schotten. Dat schreven we twee jaar geleden over The Long Haul van The Wynntown Marshals. Die beginzin kunnen we zo opnieuw gebruiken voor The End Of The Golden Age (Blue Rose Records/Sonic Rendezvous). Ze hebben het allemaal. Prachtige stemmen. Fraaie koortjes. Pakkende melodieën. Gitaarduels. In de samenzang leggen ze lijntjes naar de jaren zestig en zeventig. De jaren negentig van de pure altcountry zijn ook terug te vinden in deze meer…

Jukehouse Revival (Blue Rose Records/Sonic Rendezvous) is het derde album van The Statesboro Revue. En dat is een erg fijn plaatje geworden. De band volgt de tradities van de southern rock, maar heeft daarin wel degelijk een eigen stijl gevonden. Ze hoeven niet voluit te gaan om indruk te maken. De pakkende liedjes worden met soul gebracht. Niet die van de volle overgave, maar meer die van het verfijnde samenspel. Daarbij maakt het niet uit of het country, soul, rock of blues moet heten. Honkytonkin is in dit geval meer…