Op basis van de eerste tonen van Labor Of Love (Randm Records), het openingsnummer van het gelijknamige album van Fruition, denk je misschien aan bluegrass. Maar schijn bedriegt. Fruition is veel meer dan een stringbandje. Dat blijkt allereerst uit het instrumentarium van dit vijftal uit Portland, Oregon. Niet alleen werken zij met drums, maar ook met een elektrische gitaar. En de nummers op deze opvolger van het ook hier besproken Just One Of Them Nights, gaan ook veel verder dan de grenzen van de bluegrass. Santa Fe, met een heerlijk meer…

Sadler Vaden is geen onbekende in altcountryland. Tenminste, als je naar een van de meer recente optredens van Jason Isbell bent geweest. Vaden is immers de gitarist van de begeleidingsband van Isbell, The 400 Unit. Daarvoor was hij ook al een tijdje lid van Drivin’ & Cryin’. Nu ligt er een ongetitelde soloplaat van deze gitarist. Een fijne plaat, waarop goed te horen is dat de 30-jarige Vaden een oude soul is. De invloeden van de jaren 70 klinken duidelijk door in de nummers. Neil Young, maar ook zeker Tom Petty en Big Star. Vaden draait mooie rondjes om het punt meer…

De persoonlijke omstandigheden hebben zich gevoegd naar de muzikale koers die Robert Ellis inzette met zijn vorige plaat The Lights From The Chemical Plant. Met dat album sloeg de Texaan het pad in van pop met een hoofdletter P. Daarin gaat het vaak om een kijkje in de ziel. Een verbroken relatie is dan ook een prima basis om als singer-songwriter het beste in jezelf naar boven te halen. Op Robert Ellis (New West Records/PIAS) beschrijft de artiest het proces van uit elkaar groeien. De vertwijfeling. De boosheid. De aanvaarding. De huppelende meer…

Dat americana niet voorbehouden is aan Amerikanen mag als algemeen bekend worden verondersteld. Americana wordt overal gemaakt. Meestal spelen de liedjes zich af in de Verenigde Staten. Stoffige wegen en weidse landschappen leveren blijkbaar veel inspiratie. Visions Of Us On The Land (Secretly Canadian/Konkurrent) ontstijgt dat niveau. Sterker nog, Damien Jurado ontstijgt niet alleen de term americana, hij wekt ook de indruk dat hij zelf boven het landschap hangt. Alsof hij op een wolk drijft om afstand te nemen van het alledaagse Amerika. Dat meer…

Op On The Ropes van The Honeycutters staat een versie van Leonard Cohen’s Hallelujah die er eindelijk weer eens toe doet. Nee, niet de definitieve versie – die is al gemaakt door de betreurde Jeff Buckley – maar wel een versie die het beluisteren meer dan waard is. Redelijk uptempo en toch duurt de track meer dan 8 minuten. The Honeycutters, we zeiden het hier al, is een vijfmansformatie uit Ashville, North Carolina, die vooral draait om zangeres Amanda Anne Platt. Die heeft een stem als een klok. Uitgangspunt is een authentieke countrysound, maar meer…

In de recensie van Indestructible Machine schreven we dat Lydia Loveless met haar cowpunk helemaal past bij Bloodshot Records, dat zichzelf graag etaleert als rebelse country. Het is dan ook de vraag of ze bij dat label blij zullen zijn met Real (Bloodshot Records/Bertus). Want wat we hier om de oren krijgen, zijn flarden Fleetwood Mac en opgeblazen luchtbellen die zijn komen overdrijven uit de jaren tachtig. Noem dat maar eens echt. Van cowpunk is geen moment sprake, Loveless leeft zich deze keer uit in nogal holle powerpop. De plaat meer…

Met heavy metal heeft Heavy Metal (Rotown Records) van Miles Nielsen and the Rusted Hearts niets uit te staan. Miles is een zoon van Rick Nielsen van Cheap Trick. Schaar Heavy Metal dan ook maar onder de powerpop. Zo’n liedje als Simple Times zou in een ander tijdperk retecommercieel zijn geweest. De heerlijke samenzang brengt zomaar herinneringen aan een band als Smokie. En Tongue Tied zal liefhebbers van Electric Light Orchestra zeer bevallen. Niet alleen door de zang, maar ook door die viool. Op Strangers zingt Nielsen meer…