Een van de bekendste Amerikaanse folksongs is Tom Dooley. Geschreven door ene Thomas Land, diep in de negentiende eeuw. Maar het was het Kingston Trio dat het liedje in 1958 zes miljoen keer wist te verkopen, een succes dat volgens velen de aanzet vormde tot de ‘folk boom’ in de jaren erna. Hang down your head, Tom Dooley. Maar wat is eigenlijk het verhaal achter deze executie? Het liedje gaat niet over Tom Dooley, maar over Tom Dula, wiens naam in het plaatselijke dialect als ‘dooley’ werd uitgesproken. Die ‘plaats’ was Wilkes County, North Carolina, waar Dula op 22 juni 1845 (en niet 1844, zoals op de foto linksonder vermeld staat) ter wereld kwam. Op school kwam hij waarschijnlijk de nichtjes Ann en Laura Foster tegen. Hij werd verliefd op Ann, maar drie maanden voor zijn achttiende verjaardag, op 15 maart 1862, meldde hij zich aan bij het 42ste North Carolina Infantry Regiment. Toen hij drie jaar later afzwaaide, was Ann – in de veronderstelling dat ze haar Tom nooit meer terug zou zien – inmiddels getrouwd met een oude boer, James Melton. Prima, dacht Dula, dan neem ik haar nichtje, Laura. Binnen de kortste keren was ze zwanger, iets wat in het puriteinse Wilkes bepaald niet door de beugel kon. Ze besloten er samen vandoor te gaan. Kort daarna werd het lichaam van Laura gevonden. Ze was meerdere keren gestoken met een groot mes. Door het gruwelijke karakter van de moord én door de omstandigheid dat Laura zwanger was, kreeg de zaak landelijke aandacht. De rol van Dula in de slachtpartij is niet duidelijk. Een van de theorieën was dat niet 
hij, maar Ann de moordenaar was, uit jaloezie omdat ze nog altijd verliefd op Dula was. Hoe dan ook: Dula werd van de moord beschuldigd, en hij sloeg op de vlucht naar Tennessee. Uiteindelijk was het de boer James Grayson, bij wie Dula in dienst was getreden, die Dula aangaf bij de sherrif van Wilkes. Later deed het gerucht de ronde dat Grayson óók een oogje op Laura had gehad. Dula hield vol onschuldig te zijn, maar werd – ook in hoger beroep – veroordeeld tot de strop. Nadrukkelijk pleitte hij Ann Melton vrij: hield hij nog steeds van haar? Op 1 mei 1868, bijna twee jaar na de moord op zijn zwangere vriendinnetje, bungelde Tom Dula aan de galg. Zijn laatste woorden: “Gentlemen, do you see this hand? It didn’t harm a hair on the girl’s head.” Hieronder Doc Watson’s versie van Tom Dooley:
23/06/2025 Permalink
Er staat een mooie én een virtuoze versie van Tom Dooley op het op deze website op 14 mei besproken live-album van Bryan Sutton en Billy Strings. “Live At The Legion”, dat bijna 1.30u, duurt, is overigens niet alleen een tribute aan Doc Watson maar ook aan flatpickers Tony Rice en Norman Blake. Ik koop normaal geen live-albums, maar dit 20 nummers durende album is zijn geld meer dan waard!