Tussenin The Flying Burrito Brothers en Firefall heeft Rick Roberts een korte solocarrière, die tot twee erg mooie albums leidt: Windmills in 1972 en She Is A Song in 1973. Zeer de moeite waard.
Als Chris Hillman in mei 1970 Gram Parsons wegens onhandelbaar The Flying Burrito Brothers uitschopt, zit de band zonder leadzanger, alhoewel even opgevangen door beurtelings Hillman en Bernie Leadon, zoals is te zien in de film Festival Express. En opeens is daar, evenals Parsons afkomstig uit Florida, de 21-jarige zanger-gitarist Rick Roberts. Met Chris Hillman, Bernie Leadon, Sneaky Pete Kleinow en Michael Clarke maakt Roberts in 1971 The Flying Burrito Bros, het derde Burrito-album. Hij is de frontman, uitgerust met een warme en zachte stem en componist van de meeste songs op de plaat, waaronder het prachtige Colorado. Een commercieel succes is het niet, zodat The Flying Burrito Brothers langzaam uiteen beginnen te vallen. Eerst nokt Sneaky Pete om zich, veel lucratiever, te verhuren als sessiemuzikant, al wordt hij wel vervangen door Al Perkins (ex-Shiloh). Maar dan drost ook Bernie Leadon, ja, om The Eagles op te richten. Vervolgens verlaten Chris Hillman en Al Perkins het zinkende schip om toe te treden tot Stephen Stills’ Manassas. En dan is Rick Roberts in 1972 alleen – maar wel onder contract bij A&M Records.
Wat een band heeft hij tot zijn beschikking als hij in de Sunset Sound Studios in Los Angeles met producer David Anderle zijn solodebuut Windmills opneemt: David Crosby, Jackson Browne, Marc Benno (gitaar), Mike Utley (orgel) uit de band van Kris Kristofferson, Lee Sklar (bas) uit de bands van Carole King en James Taylor en de Manassas-mannen Chris Hillman (bas), Al Perkins (pedalsteel), Dallas Taylor (drums) en Joe Lala (percussion). En o ja, Don Henley, Randy Meisner en Bernie Leadon, die we direct al horen in de lekkere opener Deliver Me, even lekker opgevolgd door Davy McVie, een prachtig liedje met geweldige harmoniezang en Al Perkins’ wuivende pedalsteel. In My Own Small Way klinkt als een Neil Young-ballad opgeluisterd door de banjo van Bernie Leadon, zo ook de cover van Pick Me Up On Your Way Down, een countryklassieker uit 1956, verfraaid wordt door Byron Berline’s fiddle. Two Lovely Women is pure Californische countryrock en Drunk And Dirty is funky, maar de werkelijk lichtende bakens op Windmills zijn het poëtische verstilde Sail Away en In A Dream, een dromerig duet met David Crosby.
Alles bij elkaar opgeteld is Windmills in 1972 een fraaie, rustieke SoCal countryrockplaat, die je gerust binnen de canon kunt betrekken. Een jaar later doet Rick Roberts het, hoewel minder star studded, nog eens dunnetjes over met She Is A Song. En dan is het solo-avontuur voorbij. In 1974 richt Rick Roberts Firefall op.
Windmills. A&M Records, 1972. Deliver Me│Davy McVie│In My Own Small Way│Sail Away│Two Lovely Women│In A Dream│Down And Dirty│Pick Me Up On Your Way Down│Jenny’s Blues
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie