Sterling Drake’s debuutalbum The Shape I’m In (eigen beheer) is een verfrissende en levendige tocht door de wortels van de rootsmuziek, waarin hij met respect voor traditie toch zijn eigen stem weet te vinden. Geproduceerd door Grammy-winnaar Thorleifur Davidsson en opgenomen in East Nashville, balanceert het album tussen herkenbare country-invloeden van legendes als Willie Nelson en Don Williams en een eigentijdse, persoonlijke benadering die wel doen denken aan het vroege werk van Andrew Combs. De dertien nummers (plus één reprise, nee, eigenlijk twee, ook Neon Lights & Cheap Perfume is een herhaling) ademen een rustieke, authentieke sfeer die doet denken aan de Appalachian muziek, maar met een moderne twist die het genre nieuw leven inblaast. Drake’s teksten voelen geleefd en oprecht, wat het album een intieme autobiografische lading geeft zonder dat het echt zwaar of pretentieus wordt. Hoewel The Shape I’m In niet radicaal vernieuwend is, verdient het lof voor zijn subtiele innovatie en de manier waarop het vertrouwde country- en folk-elementen op een frisse manier presenteert. Voor liefhebbers van rootsmuziek die openstaan voor een eigentijdse interpretatie, biedt Sterling Drake, geboren en getogen in Florida, een aangename luisterervaring die uitnodigt tot herhaald beluisteren. Die cover alleen van The House Of The Rising Sun is wel overbodig. Kortom, The Shape I’m In is een veelbelovend debuut dat met zijn warme, authentieke sound en persoonlijke verhalen een mooie aanvulling vormt op het hedendaagse altcountry-landschap, zonder meteen alle grenzen op te zoeken.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie