Murray Attaway was zanger/gitarist en boegbeeld van Guadalcanal Diary, een alleraardigst bandje uit Georgia dat in de jaren 80 actief was. Na dat decennium besloot de band uiteen te gaan, een verstandige manier om de vriendschappen in stand te houden. Vier platen vol janglepop verschenen er op Elektra, maar de echt grote doorbraak bleef uit. Zulks moet je trouwens wel in het juiste perspectief plaatsen, want in die tijd ging het in popmuziek wel om andere verkoopaantallen dan tegenwoordig. Ga maar na, toen Attaway in 1993 zijn eerste en enige soloplaat maakte gaf Geffen de eerste 50.000 exemplaren van In Thrall gratis weg. Zo vaak zal Tense Music Plays (Moon Ray Sound) niet verkocht worden lijkt me. Maar wat een geweldige comeback na al die jaren! Attaway is nog even gedreven als destijds. Direct op opener Breath is dat al duidelijk. Gualdalcanal Diary was destijds een soort R.E.M. voor de rodeo. Toegegeven, een onzinnige omschrijving, maar wel makkelijk te verdedigen, want op het prachtige debuut Walking In The Shadow Of The Big Man was Watusi Rodeo een van de prijsnummers. Don Dixon produceerde die plaat en diens gevoel voor pure pop paste geweldig bij de ritmisch uitdagende composities van Attaway en kompanen. Spannend is de popmuziek op Tense Music Plays nog altijd. Ballads kunnen zomaar eindigen met een bang en de rockers zitten vol twists. Bijna alles nam de teruggekeerde musicus op in zijn studio aan huis, Robert Schmid (Swimming Pool Q’s) speelt op drie nummers bas en drums en Stars Behind The Moon doet het met de viool van Ana Balka als extraatje. In 1995 nam Attaway een tweede soloplaat op die door Geffen echter nooit werd uitgebracht. Mooi dat hij dertig jaar later toch weer de geest kreeg zodat we kunnen genieten van deze topplaat vol avontuurlijke popmuziek waarin het experiment niet wordt geschuwd.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie