Murry Hammond is mede-oprichter van Old 97’s. Van die al ruim dertig jaar actieve Texaanse formatie verscheen vorig jaar American Primitive. De bassist heeft meer pijlen op zijn boog. Hij maakt tijdens tournees ook deel uit van The Long Ryders en zal te horen zijn op het nog te verschijnen nieuwe album van die band. Ondertussen pakt hij uit met Trail Songs Of The Deep (Fluff And Gravy Records), zijn tweede soloalbum na I Don’t Know Where I’m Going But I’m On My Way uit 2008. Behalve op bas is Hammond te horen op gitaar, piano, mellotron en natuurlijk als zanger. Maar het album valt vooral op door het vele fluiten van de artiest, die de ex is van Grey DeLisle. Het merendeel van de nummers zou je zo situeren als soundtrack voor een ouderwetse western. En ook als hij eens niet fluit, zoals op When A Fella Needs A Friend, rollen er tumbleweeds door het decor. Praise The Road is nogal psychedelisch, vooral door de zang die ietwat iel de hoogte inschiet. Alsof Syd Barrett rondwaart op de prairie. Met 3:10 To Liverpool, de instrumentale track waarmee het album begint, verwacht je daadwerkelijk in het Engeland van Barrett te beginnen, maar niets is minder waar; Liverpool is ook een plaats in Texas. Het klokkengelui op de achtergrond van The Wedding Plates past weer in een western en op Long American Highway is Hammond vooral op zoek naar zichzelf. De sfeer van de sixties komt om de hoek kijken op Drying Tear, het decennium kan hem nog altijd inspireren. Volgend jaar verschijnt met Another Idle Day het vervolg van deze met hulp van Todd Burke geproduceerde plaat. Annie Crawford (piano, mellotron, harmonium), Richard Hewett (drums) en Faith Shippey (staande bas) droegen bij aan dit bijzondere werkstuk. En dan is er binnenkort ook nog A Lifetime Of Riding By Night van zijn maatje Rhett Miller van Old 97’s, geproduceerd door Hammond.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie