Dat je ook op een hele lieve manier harde oordelen kunt vellen wordt duidelijk op I Hope We Can Still Be Friends (Saddle Creek) van Dean Johnson, singer songwriter met Crosby-snor uit Seattle, die een paar maanden geleden nog in Nederland optrad. Het is, na Nothing For Me, Please uit 2023, zijn tweede soloplaat. Wederom is het een heel vriendelijk klinkend album, grotendeels akoestisch en gezongen met die heel bijzondere, bijna tedere, stem van Johnson. Maar vergis je niet, Dean Johnson draait er soms niet omheen: Two good ears, one on either side your head / I notice you don’t care to use them (in Death Of The Party). Ook in The Long Goodbye is hij duidelijk: Oh my dear / Could you close your mouth? / And don’t pretend we got anything to talk about. En dat geeft hij haar de goede raad om naar de stad te verhuizen, waar ze haar zeker mooi zullen vinden; als ze maar ver weg is. Toepasselijk voor de tijd van het jaar zingt hij in Winter Song dat de schaduwen langer worden en de bladeren vuurrood verkleuren, de winter komt eraan. Het is echter een eufemisme voor een liefde die uitgaat. Kortom: Johnson had het nogal van haar te pakken. Mooie plaat, die bij nadere beluistering, heel moois bevat.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie