Hoewel Rattlesnakes in het najaar van 1984 alom lovend wordt ontvangen, schrijft New Musical Express-journaliste Julie Burchill dat ze bepaald niet zit te wachten op een country & western Velvet Underground. Vervelend, maar niet zo heel ver bezijden de waarheid. Ratllesnakes is namelijk een prachtig en klassiek poprockalbum dat put uit de muziek van Lou Reed, Bob Dylan, The Byrds en The Beatles. En dat voor een Schotse band in de beste Postcard-traditie van Aztec Camera en Orange Juice. Lloyd Cole, literatuur- en filosofiestudent aan de universiteit van meer…

Asbakken misschien, maar aan schoonheid geen gebrek. Dit sextet uit Minneapolis, Minnesota paart op Perfect Halves eenzaamheid en melancholie aan eenvoud en transparantie. Net zoals ik zal de altcountry.nl-lezer dit kunstje meer dan eens vertoond hebben zien worden, maar The Ashtray Hearts hebben hier geen boodschap aan: zij doen gewoon hun ding. In een 19e eeuwse kathedraal – wat oud is voor Anglo-Amerikanen – aan Lake Superior in Duluth, Minnesota heeft deze band tien nummers opgenomen die organisch en aansprekend zijn en bij
De lijst van artiesten op wier albums de Britse pedalsteelspeler B.J. Cole meespeelt is schier onuitputtelijk. Van Elvis Costello tot R.E.M., van Emmylou Harris tot Joe Ely, van Elton John tot Robbie Williams. In zeer uiteenlopende kringen wordt Cole gewaardeerd om zijn virtuoze spel op de pedalsteel. B.J. Cole is een sessiemuzikant bij uitstek, maar begon zijn professionele muzikale loopbaan in een countryrockgroep: Cochise. In 1969 krijgt Cole, zat van het beperkende idioom van de pedal steel en de traditionele country & western, de uitnodiging van zanger
Grote kans dat het anders gelopen zou zijn met Pure Prairie League als de countryrockband uit Californiëzou zijn gekomen, en niet uit Cincinnati, Ohio. Dan had de inventieve countryrock van de Midwesterners wellicht internationaal een groter publiek bereikt en beslist kunnen meeliften op het succes van The Byrds, Poco en The Eagles. Het mocht niet zo zijn; zijn grootste hit had de band met de single ‘Amie’ –twee jaar nadat de originele band was opgeheven.
Met Jeff Tweedy geeft Jay Farrar al vanaf 1987 vorm aan de opkomst van alt.country. Hun band Uncle Tupelo breekt in Amerika in 1990 door met het inmiddels legendarische No Depression (waar een muziekblad zichzelf later naar vernoemt). Op 1 mei 1994 gebeurt het onvermijdelijke: na vier platen en intensief toeren door Amerika en Europa gooit Jay Farrar het bijltje erbij neer. Achteraf was het aan te zien komen: er is duidelijk sprake van twee kapiteins op één schip; sprake van een scheiding der geesten. Jay Farrar zegt er dit van: ‘It just kind of ran out of gas’; Jeff Tweedy is bondiger: ‘Jay quit.’ Zo eindigt
H
In het bijzonder fraaie stemgeluid van contemporaine singer-songwriters als Dylan Leblanc en Chris Brecht (where are you?) meen ik eenzelfde vocale warmte en emotie te herkennen als bij Eddie Ray Porter. Eddie Ray Porter, waar is déze man gebleven? Afgaande op de totaal ontbrekende informatie, lijkt Porter een groot mysterie.
The Doubtful Handshake is een schilderij uit 1910 van C.M. Russell, een van de beroemde schilders van het Oude Westen. Het is afgebeeld op de hoes van de eerste studio-lp van Terry and the Pirates, uit 1980. De Terry van de Pirates is dan echter al een volbloed veteraan, want afkomstig uit de jaren zestig/zeventig hippie-scene van Marin County, Californi
The Straightjackets is halverwege de jaren zestig een barband in Fort Worth, Texas. Het combo wordt aangevoerd door zanger-gitarist Delbert McClinton, pianist is Glen Clark. Maar het wordt niks met The Straightjackets daar in Texas. Bovendien is de magnetische kracht van Californië sterk: eerst trekt Glen Clark naar Los Angeles en dan lift ook McClinton daar naartoe. In Los Angeles komt het duo in contact met een ander Texaans duo: Daniel Moore en John Henry Burnett. En dan ook met een groep muzikanten: Tom Canning (toetsen), Michael O’Neill (gitaar), David Jackson (bas) en Matt Betton 

