Rainy Eyes, Abigail Lapell, Margo Cilker en Jess Jocoy, dat is het kwartet zangeressen dat ik in de gaten houd. Omdat ze speciaal zijn en ieder op hun eigen manier me ergens raken. Van Jess Jocoy is nu een nieuw album verschenen: Cul-De-Sac Kid (eigen beheer). Jocoy groeide op in de buurt van Seattle in het noordwesten van de VS: niet direct een bakermat van de country. Maar haar vader draaide altijd Shania Twain en Alan Jackson in de auto. Dan krijg je toch iets mee. Jocoy trok naar Nashville om daar aan de Belmont University het schrijven van liedjes te leren. Da’s gelukt, zo blijkt ook weer op dit nieuwe album. Het titelnummer, over het vinden van een eigen weg, en A Lifetime Only Lasts So Long zijn schitterend. Het laatstgenoemde nummer gaat over haar vader die voordat ze naar Nashville vertrok overleed. Dat is inmiddels meer dan 10 jaar geleden en zo lang heeft Jocoy nodig gehad om dit gemis een rustige plaats te geven. De americana van Jocoy schuift op deze plaat een pietsie meer op naar country (ze covert ook Neon Moon van Brooks & Dunn). Dat had voor mij niet gehoeven. De stem van Jocoy blijft echter een troef waarmee ze punten scoort. Zeker geen doodlopende weg!
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie