Al te serieus moeten we Last Cowboy On The Prairie (eigen beheer) van Patton Magee niet nemen. Dat maakt de frontman van The Nude Party meer dan duidelijk en echt niet alleen op het titelnummer. Wat te denken van Country Brat? ‘I’m a country brat / I got a big straw hat’, klinkt het. Hij zingt het in de stijl van de slacker; Todd Snider had er ook mee kunnen komen. Bij een eerste draaibeurt ben je geneigd dit weg te zetten als een stijloefening, maar Magee blijkt tot veel meer in staat dan simpelweg wat countrydeuntjes spelen. Allereerst hobbelt hij met speels gemak door diverse stijlen van country & western. Op Floodwater Risin’ lijkt hij verdwaald in de sixties. Hij klinkt als Sam Samudio (Sam The Sham & The Pharaohs), terwijl het ook wat heeft van de eerste opnamen van de Rolling Stones. Be On Time begint met klokgelui, waardoor de indruk ontstaat dat je in een western terecht bent gekomen. De sfeer van een saloon. Denk ook aan Calexico trouwens. Het jazzy instrumentale Chicken Run brengt wat klanken uit Hawaï. Op Ballad Of Rusty Iron stort een groep mensen zich op gospelzang, waarna Variety (Is The Spice Of Life) losjes swingende rock brengt met een gitaarriff uit het boek van Chuck Berry. Dying On The Vine heeft vervolgens een trekkende melodie als The Band. En ook mondharmonica. Op Wild Coyote Keeps His Skin gaat de zang van Chris Isaak naar wederom Sam Samudio, terwijl het nummer tegen de exotica van Martin Denny aanhangt. Aan al deze namen van toch wel uiterst coole musici kan nog Lee Hazlewood worden toegevoegd op afsluiter Waiting For Jesus. Binnenkort verschijnt er een nieuw album van The Nude Party, maar mooi dat Magee tijd had om dit alleraardigste album op te nemen.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie