Met Algebra For Broken Hearts (eigen beheer/Jullian Records) keren The Honeydogs terug in de originele bezetting van Adam Levy, Noah Levy, Trent Norton en Tommy Borscheid. Halverwege de jaren 90 bevonden de ingezetenen van Minneapolis, Minnesota, zich in het centrum van de alt-country. Noah Levy was ook een tijdje lid van de wisselende formatie Golden Smog (met leden van Jayhawks, Soul Asylum, Wilco, Replacements). Ondanks sterke albums zoals Seen A Ghost (1997) bleef een grote doorbraak uit voor The Honeydogs. Het laatste album van de band dateert van 2016. Onmiddellijk op opener Attic Brain knalt het viertal er weer net zo heftig in als destijds. Met samenzang die neigt naar powerpop. Op I Don’t Wanna Fight is de zang van songschrijver Adam Levy een beetje hees, wat een vergelijking met Don Henley (Eagles) oproept. Verder kun je ook denken aan een band als Dawes. Kill Switch is energiek en uitgelaten, dit valt derhalve echt niet weg te zetten als veteranen die zonodig nog een kunstje willen doen. Het titelnummer begint met slidegitaar en eindigt tamelijk groots, dan is het bijna filmmuziek. Adam heeft zich nooit beperkt tot rootsmuziek, in andere samenwerkingsverbanden richt hij zich ook op soul, jazz en klassieke muziek. In 2012 pleegde een zoon van hem zelfmoord; op de soloplaat Naubinway gaat hij in op de omstandigheden die hem daartoe dreven en het verdriet bij de familie. Na de grootse finale van het titelnummer begint Captain juist weer veel simpeler; dan is het eerder Status Quo. Nog wat vergelijkingen dan: bij Orange 8 valt de naam van Lenny Kravitz te noteren en als op Tulsa een piano klinkt wordt het bijna Beatles.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie