Charlie Faye voorziet dat ze in haar leven veel onderweg zal zijn. Van optreden naar optreden. Van steden bekijken komt dan wegens tijdgebrek meestal niet veel terecht. Daarom bedacht ze het volgende: ze vertrok in 2010 uit haar woonplaats Austin om gedurende tien maanden tien steden te bezoeken. Overal zou ze een maand blijven om de stad te leren kennen en om er met plaatselijke musici aan liedjes te werken. Zo gezegd, zo gedaan. Op Travels With Charlie (Wine & Nut Records), de titel is een verwijzing naar het beroemde boek van meer…

De Scandinavische alternatieve country bloeit al lang niet meer zo uitbundig als een aantal jaar geleden.  Slechts mondjemaat bereiken ons nieuwe releases uit het hoge noorden. The Owl van Six Figure Transatlantic is er weer eentje. Deze 5-mansgroep uit Stockholm was ook te vinden op de verzamelaar Heartache & Pain die we hier in 2005 bespraken. De bijdragen aan die plaat, Isabel en A Storm Is Coming, zijn ook op deze eerste volledige cd te vinden. Deze twee liedjes worden vergezeld door 6 andere melodieuze gitaarliedjes die langzaam maar meer…

Jed Curran speelt op het instrumentale Softer Touch heel subtiel met een gitaarloopje uit L.A. Freeway van Guy Clark. Het nummer opent After The Rainfall (eigen beheer), het tweede album van de singer-songwriter uit Rochester, New York. Het geeft aan wat je kunt verwachten van Curran. Een mondharmonica op de achtergrond trekt je naar het zuiden van Amerika. Softer Touch klinkt loom als Tony Joe White op een backporch. Curran besluit zijn album met een andere versie van het nummer, ditmaal solo en meer…

De Amerikaanse Jaspar Lepak woonde van 2009 tot 2011 in Zuid-Afrika. Samen met haar man en plaatselijke musici kwam in Durban dit Forgiving Wind (Firebird Moon Records) tot stand. Het Zuid-Afrikaanse landschap inspireerde de singer-songwriter op haar zesde album tot een collectie nummers die meer dan ooit onder de noemer americana vallen. De overweldigende schoonheid van de omgeving zorgde er namelijk voor dat de liedjes van Lepak iets aardser uitpakten. Vooral als ze de wat lagere regionen van meer…

Tim Knol? Wie is dat? Heel goed mogelijk dat Brandon Reid zich dat zal afvragen als hij deze recensie van zijn cd Stuck In The City (Black Gold Music) onder ogen krijgt. De vergelijking met onze nationale trots moet ik wel maken in de bespreking van dit uitstekende album. Die stem van Brandon Reid, een jonge singer-songwriter uit Fairbanks, Alaska, lijkt namelijk heel veel op Tim Knol. En dat is een heel fijn gegeven, laat dat duidelijk zijn. Dat is nog niet alles. Reid heeft naast het optimistische van Knol het gekwelde van Neil Young. Ook dat meer…

De coyote huilt heel mooi op het titelnummer van Coyote Blues (eigen beheer), de eerste cd van Caitlin Robertson. De jonge singer-songwriter uit Minneapolis, Minnesota, laat de prairiehond eerder lief klinken dan huiveringwekkend. De twee cowgirls uit het liedje wiens pad de coyote kruist, hebben dan ook niets te vrezen. Roberston heeft een lief stemmetje, maar er klinkt toch ook wel degelijk iets van teleurstelling in door. Dat mag je ook verwachten als je de dertig nadert. De begeleiding is al net zo vriendelijk als meer…

La Grande (City Slang/De Konkurrent), Laura Gibsons derde album, is vernoemd naar een pioniersdorpje in noordoost Oregon. Zelf komt de roestige schoonheid uit Coquille, Oregon maar heeft nu haar thuisbasis in Portland, alwaar ze eerder speelde in The Decemberists. Dit laatste nu is een goede referentie voor de antieke, krakende americana van miss Gibson. Zij neemt ons mee naar de tijden van de pioniers, de trappers en de indianen. Wonderlijk genoeg weet zij dat levensecht over te brengen getuige de authentieke volksmuziek en meer…