Met alleen maar zijn akoestische gitaar zorgt Michael de Jong voor meer onrust en ongemak dan welk oorverdovend rockbandje ook. De liedjes op Life In D-Minor (Music & Words) snijden diep in de ziel. Zijn leven – Friese vader, Franse moeder, opgegroeid in Amerika, gevangenissen, inrichtingen, zwerven over straat, begeleider van bluesgrootheden – vormt de onuitputtelijke inspiratiebron voor de kommer en kwel die hij album na album over ons uitstort. Hoe te overleven in deze hypocriete meer…

Ineens lag daar een cd van The Roseline op de mat. The Roseline, dat klonk bekend in de oren. Via het Internet Archive kon ik achterhalen dat we hier bij Altcountry.nl in 2008 hun tweede cd Lust For Lustre, hadden besproken. En, verrek, ik was het nog zelf ook die 3 en een half paard aan die plaat had gegeven.  “Runners up”, noemde ik ze toen. Maar als je dan vier jaar wacht met een opvolger is je momentum wel voorbij. Dat het zo lang duurde lag aan allerlei rock ’n roll-toestanden. Drugs, alcohol, scheidingen, noem maar op. Maar meer…

Het is 1952, u ligt aan het zwembad ergens in een zonnige Amerikaanse staat, Californië of Florida, dat maakt niet zo veel uit. U nipt eens aan uw cocktail en overdenkt de mogelijkheden die de avond zou kunnen bieden. Op de achtergrond klinken de gesofisticeerde klanken van The Two Man Gentlemen Band. Een duo dat zich heeft bekwaamd op een Gibson ETG-150 tenor gitaar en staande bas en een mengeling brengt van western swing, jazz en jump blues. Aanstekelijke muziek waar je je alleen maar goed bij kan voelen. Uitstekend gemaakte meer…

Digger Barnes komt uit de kringen van punkers gone folk als Austin Lucas, Tim Barry en Chuck Ragan, artiesten die hij op de buhne ook vaak bijstaat. Op cd tapt hij wel net uit een ander vaatje dan voornoemde collega’s. Barnes laat zich ook op zijn tweede plaat, Every Story True (Hometown Caravan/Sonic Rendezvous), plaatsen in het schemergebied tussen Calexico, Giant Sand en Tindersticks. De 9 liedjes gaan over reizen en de dingende je meemaakt along the road. Nu eens donker en onheilspellend zoals in het fantastische meer…

Be Here Tomorrow is een prachtige opener die naadloos aansluit bij het voortreffelijke vorige album Wilderness. Die plaat van Mad Buffalo stond vol ouderwetse countryrock met veel dubbel gitaarwerk en samenzang. Red And Blue (eigen beheer/Sonic Rendezvous) is iets eenvormiger. Wilderness kwam voort uit de natuur, een belangrijke inspiratiebron voor de bioloog en musicus Randy Riviere. Dat verklaarde het epische karakter van de songs. Voor Red And Blue heeft Riviere zich vooral verdiept in het politieke klimaat van Amerika. Zo verbaast meer…

Voor een verzameling nummers die tot stand kwam in een periode van twintig jaar klinkt Ghosts Of The Old North State (Bombay Records) verrassend coherent. Vier van de veertien nummers dateren van 1992, de meest recente schreef Jeff Hart in 2005. In 2011 remixte de uit de Amerikaanse staat North Carolina afkomstige singer-songwriter de opnamen daar waar dat nodig was. We hebben hier te maken met rootsy janglepop van het soort waar deze staat toch wel bekend om staat. Onder de gasten van Hart komen we streekgenoten Lynn meer…

Leuk dat Johnny Dowd van de partij is, maar wanneer begint die Lynn Taylor nou zelf eens te zingen? Dat dacht ik zo halverwege het tweede nummer, wachtend op een vrouwenstem. Helemaal verkeerd ingeschat, Lynn Taylor is namelijk een vent. Een singer-songwriter uit Nashville met net zo’n krakende en onvaste stem als Johnny Dowd. Er zijn meer overeenkomsten tussen de twee op het uiterst coole Barfly (Good Dirt Records). Op het eerste nummer It’s Alright vallen direct de dwarse ritmes en het eigenwijze orgeltje op. Precies zoals meer…