Het is al een tijd geleden maar ze zijn er weer! The Hackensaw Boys geven een aantal spetterende bluegrass-shows weg in Nederland. Voor het optreden op zondagmiddag 13 januari in 013 (te Tilburg), mogen wij aan de eerste twee reageerders een duo vrijkaarten weggeven. Je reactie graag naar ons mailadres.
The Horse Company maakt zich op de derde cd Calypso (Goomah/Excelsior/V2) los van elke beteugeling. De band uit Zwolle die in 2007 debuteerde met een sterke altcountryplaat draaft in volledige artistieke vrijheid naar nieuwe uitkijkpunten. Het is een vergelijkbare route die een band als Wilco heeft afgelegd. De fraaie samenzang van de broers Arjen en Vincent Hilberdink (beiden gitaar) maakt zich lichtjes los van de bodem van de ritmetandem Jeroen Hobert (drums) en Arjan Pronk (bas). Dat de band voor de gelegenheid is versterkt met toetsenist meer…
Oude mannen die zingen over de naderende dood, het lijkt wel een trend. Johnny Cash deed het en Kris Kristofferson doet het hem na. Zijn vorige cd kreeg de veelzeggende titel Closer To The Bone en zijn nieuwe heet Feeling Mortal (KK Records/New West/Rough Trade). De 76-jarige Kristofferson is het songschrijven nog niet verleerd. Hij kijkt in de spiegel en ziet iemand die de afdaling heeft ingezet. Het beeld dat hij schetst van de dood als de zon die ondergaat in de zee is mooi. De artiest toont zich dankbaar voor de kansen die hij heeft gekregen. Dat hij meer…
De binnenkant van het klaphoesje is uitgevoerd in hetzelfde blauw met witte stippen als het jurkje dat Carolyn Mark draagt op de cover van The Queen Of The Vancouver Island (Mint Records/Sonic Rendezvous). De verpakking van muziek, heel belangrijk als je het mij vraagt. Weliswaar nooit een factor van belang in de sterrenwaardering, maar toch… Het geeft een verzameling liedjes wel een meerwaarde. Net zoals het inleidende tekstje bij een nummer als Poor Farmers. De Canadees Kris Demeanor moest eens optreden tijdens meer…
The Desperate Promenade van The Beautiful Loser Society; hoe altcountry wilt u het hebben? Het is een en al ellende, lijkt het. Gelukkig kan dat niet gezegd worden van de muziek op de derde cd van deze band uit Colorado. Het zijn echter wel de geijkte onderwerpen die bezongen worden. A Bottle And A Bar Stool, nou dan weet je het wel. Verder een mooi liedje over Hank Williams, Hank’s Lament, da’s ook niet heel gek op een altcountry-cd. Verrassend is dat dus allemaal niet. En al helemaal niet voor degenen die ook meer…
De titel The Outsider (11/22 Records) past goed bij Randy Dean Whitt. Afgaande op zijn ingetogen stijl mag je aannemen dat de musicus uit High Falls, North Carolina, iemand is die graag een beetje op de achtergrond blijft. Wie nu onmiddellijk aanneemt dat dit een stukje is over een nogal saai album, die heeft het toch echt mis. Vanaf de eerste tonen van een steelgitaar wordt duidelijk dat hier om de hoek schoonheid glinstert. Als de steel van Nathan Golub dan gezelschap krijgt van een cello (Sarah Glasco) is de eerste beloning al daar. Sleep With meer…
Zit er dan helemaal niemand te wachten op nog een keertje James Gang Rides Again? Je zou het bijna denken. Hoezo? Nou, het blijft namelijk nogal stil rond Dig. Sow. Love. Grow. (Alive Records/Sonic Rendezvous) van Buffalo Killers. En dat is eigenlijk gewoon James Gang Rides Again rides again. Je zou toch echt mogen verwachten dat deze vierde plaat van het trio uit Cincinnati, Ohio, opgepikt zou worden door liefhebbers van ouderwetse harde rock. Om de zang bijvoorbeeld, want die is net zo geknepen hoog als Joe Walsh destijds. Maar ook meer…
Mijn eerste recensie van 2013 betreft een plaat van vorig jaar, uit het midden van het vorige jaar zelfs. Een plaat, Can I Sit Here And Absorb (Crane Lake), die we over het hoofd hadden gezien maar die via een tip van een lezer toch de burelen van Altcountry.nl bereikte. Gelukkig maar, want we zijn erg blij met dit Nederlandse produkt. Verantwoordelijk voor dit werk met Westcoast(country)rock en powerpop is William Seen’s Transport Music, een band die bestaat uit Egbert van der Werff en Rene Monsma (beide ex-Travis), meer…
Tsjonge, wat kan een hoes je op het verkeerde been zetten. Man zonder enige uitstraling met gitaar op betonnen trap, hmm. Ik dacht dat deze Sean O’Brien een of andere Ierse bluesartiest zou zijn. Komt ook door die naam natuurlijk. En daar had ik blijkbaar geen zin in, want ik liet Future Harvest (First Cold Press) maanden staan en dat doe ik zelden. Dus wat een verrassing toen ik eindelijk de moeite nam eens te luisteren. Want wat een knallende opener! Shadow Sharks is een heerlijke popmelodie op stevig fundament van een droge klappen uitdelende meer…
Vluchtstrook amerika
Op dit werk is een Creative Commons Licentie van toepassing.
© Alt Country NL
