Nederlandstalige americana, is dat wat?  Die vraag zou ik in z’n algemeenheid niet bevestigend willen beantwoorden. Je hebt goede en slechte Nederlandstalige americana. Veur ’t Zelfste Geld (eigen beheer) van Goes & de Gasten valt in de eerste categorie. Goes is Michel Goessens die met de Vlaamse groep Aardvark al meerdere platen uitbracht. Hij zingt hier, net als op die eerdere platen,  in het Sleidings (Sleidinge is een dorp nabij Gent). In de Gasten herkennen we onder meer de naam van H.T. Roberts (mandoline, banjo, bas, gitaar), waarvan we op meer…

Alles draait om een oude Volvo op de cd Buck (Cool Buzz) van de Zweed Daniel Norgren. Het verhaal rond het album begint met de aanschaf van een tweedehands Fostex recorder op een veilingsite. Norgren experimenteert wat met het apparaat en neemt geluiden op die zijn auto maakt. Daarna trekt hij er in het holst van de nacht op uit in Buck, zoals hij zijn benzineslurpende Volvo noemt. Die bijnaam heeft alles te maken met zijn bewondering voor de Amerikaanse schrijver Charles Bukowski, ook een grote drinker. Buck bevat vier experimentele meer…

Alsof ze op zullen stijgen, zoveel lucht blaast The Kingsbury Manx in de liedjes die ze brengen op hun zesde plaat. Bronze Age (Odessa Records/Munich) bevat het soort popliedjes dat met name door bandjes uit Nieuw-Zeeland in de tweede helft van de jaren tachtig nieuw leven werd in geblazen. De basis voor dit soort pop ligt natuurlijk in Engeland, want dit uit North Carolina afkomstige kwartet is duidelijk schatplichtig aan The Beatles. En omdat ze het zelf hebben over de good vibrations die ze hebben toegevoegd aan het nummer Concubine dienen meer…

En ook deze Howlin’ Brothers zijn weer geen broers of zelfs maar familieleden. De drie jongemannen wonen nu wel samen in een huis in Nashville waar ze na hun muziekstudies in Ithaca, New York heen trokken om hun geluk te beproeven. Na drie in eigen beheer uitgebrachte album lijkt dat geluk zich nu inderdaad te gaan openbaren. Dit Howl wordt uitgebracht op het Readymade Records-label van Brendon Benson (The Raconteurs), die het album ook produceerde. En u weet, alles wat Benson tegenwoordig aanraakt, verandert in meer…

De mannen van Slim Cessna’s Auto Club beginnen 27 april een nieuwe Europese tournee in Groningen met een optreden tijdens de Rhythm & Blues Night. Iets bijzonders, zo’n concert van deze Amerikanen. De band uit Denver, Colorado, geeft wilde voorstellingen waarin religie, waanzin en schuldbesef de boventoon voeren. Het verzamelalbum SCAC 102: An Introduction For Young And Old Europe (Glitterhouse Records/Munich) is een aardig voorproefje. Met 77 minuten is de cd tot de rand gevuld en daarnaast bevat meer…

Verbaast het u dat er in The Parlour Brothers geen enkele broer zit? En niemand die Parlour heet? Nee, niet echt waarschijnlijk. Het is een vaak gebruikte truc die bands uithalen om een zekere verbondenheid uit te stralen. Ook hier dus. Op het debuut Hard Sell (eigen beheer) staan negen liedjes van Steve Puchalski en een cover, Josie, van Kris Kristofferson. Net als Kristofferson is Puchalski iemand die een filmcarrière combineert met het leven als singer-songwriter. Maar hij was zijn leven als acteur een beetje zat en trok naar meer…

Het Canadese Current Swell is een band met twee gezichten op Long Time Ago (Nettwerk/Munich). Op een aantal nummers brengen ze heel aardige westcoastrock. Op I Want A Bird doorklieft een elektrische gitaar al snel het nummer dat verder wordt gekenmerkt door samenzang zoals Dawes het ook kan. Het rustige Brad’s Song past ook in die categorie. Veel vaker echter is sprake van die vervelende zand-tussen-de-tenen-sound waarmee hele volksstammen blijkbaar weglopen. Kenmerken: geforceerde nasale zang in een poging om toch enigszins meer…

Wanneer wordt Steve Earle in het rijtje wereldsterren Neil Young, Bruce Springsteen, Prince opgenomen? Hij heeft ruim voldoende interessant materiaal uitgebracht en zijn levensloop (vrouwen, drugs, gevangenis) is ook opvallend genoeg. Toch blijft hij totnutoe alleen een icoon voor degenen met een welwillend oor voor rootsmuziek. Maar het uitkomen van het uitstekende The Low Highway (New West Records) kan een aanzet daartoe zijn. Niet dat Earle, begeleid door zijn live-band The Dukes (& Duchesses), het nu ineens zo meer…