Uiteindelijk komt het toch nog goed met The Fate Of The World Depends On This Kiss (Blue Rose/Sonic Rendezvous), maar dat heeft wel even geduurd. Met hun kus zetten Luke Doucet en Melissa McClelland de boel namelijk niet bepaald in vuur en vlam. En dat hoop je stiekem toch wel een beetje bij Doucet. Die mooie witte Gretsch van hem wil je horen ronken. Dat gebeurt maar heel af en toe op dit album van Whitehorse, zoals het Canadese echtpaar professioneel door het leven gaat. McClelland heeft haar man toch een beetje aan de teugels meer…
Soms hoeft het helemaal niet zo ingewikkeld te zijn. Hoeft het niet per sé vernieuwend te zijn. Is ouderwets ook gewoon goed genoeg en kan een plaat die kaal is een grote indruk maken. Die ervaring had ik bij het beluisteren van Polaroids (eigen beheer) van de Belgische 
Je zou het van alles kunnen noemen, misschien zelfs wel Indonesische altcountry uit Groningen. Dat schreven we in 2010 over het geweldige album Rudymentary (zie 
Niet alleen Steve Earle en Emmylou Harris & Rodney Crowell zijn in mei/juni op de Nederlandse en Belgische podia te bekijken. Ook Lucinda Williams en Neko Case zullen dat zijn. Eerstgenoemde zal, vanaf 31 mei, in Eindhoven, Groningen, Amsterdam en Brussel een serie optredens doen onder de noemer “An Intimate Evening With Lucinda”, waarbij ze zal worden begeleid door gitarist Doug Pettibone. Neko Case treedt eind mei op in Amsterdam en Brussel. In 2009 verkocht zij (de kleine zaal van) Paradiso uit, dus… Voor 
Dit is een aangename verrassing, want wie verwacht nou aangenaam rammelende en rockende altcountry uit Zwitserland? 
Een meisje loopt het water in. Het water is diep. Aan het grijze wateroppervlak kun je het niet aflezen, toch weet je direct dat dit een tafereel is uit het zuiden van de Verenigde Staten. Deep Water (Tin Halo Music) van 
Lonesome Scenes (Tin Halo Music) is iets minder eenzaam dan Deep Water (zie recensie hierboven) van 
“Gezocht: niet al te actieve drummer.” Zo zou de vacaturetekst hebben kunnen luiden voor de baan achter de kit bij 
Gek zijn ze erop, de Amerikanen. De blogwereld en de verantwoorde muziekstations daar houden van 
Artiesten uit Scandinavië zijn meesters in het kopiëren. Meer dan eens weten ze ons compleet te verrassen met platen die uit een ander tijdperk lijken te komen. Prachtige westcoastproducties of knappe altcountry, het lijkt wel of die bands uit Zweden, Noorwegen, Finland en Denemarken altijd alles goed doen. Hoe zit dat met 
