Op Murmurations (Zawinul Records/PIAS Recordings) is de Engelse band The Epstein ontsnapt aan de omschrijving altcountry. Vanaf opener Morning News is duidelijk dat ze veel Britser klinken dan op het debuut Last Of The Charanguistas. De nadruk ligt duidelijker op de avontuurlijke arrangementen sinds de komst van toetsenist Sebastian Reynolds. In de verte zijn wat trillingen uit de hoek van Ennio Morricone waar te nemen. Dat levert interessante momenten op als I Held You Once, waarin de mandoline en banjo toch nog tevoorschijn meer…

Jeroen Kant is niet de beste singer-songwriter van Nederland. Hij was lange tijd een van de smaakmakers van het door Giel Beelen gepresenteerde televisieprogramma, totdat hij de opdracht om een liefdesliedje te schrijven verknalde. Kant kwam aanzetten met een nummer dat eigenlijk vooral over zichzelf ging. Nogal ongemakkelijk voor zijn lief die nauwelijks wist waar ze moest kijken. Ook op zijn derde album De Lafaard Kapitein (Bastaard Platen/Sonic Rendezvous) toont de Brabander zich Grillig, Lastig, Listig, Nukkig. Het kiert en knarst meer…

Met de cd/dvd The Long Way Home: David Newbould And Friends Live From Austin nam de in het Canadese Toronto opgegroeide singer-songwriter afscheid van Texas om zijn geluk vervolgens te beproeven in Music City USA. Daar in Nashville nam David Newbould met lokale musici Tennessee (eigen beheer) op. De nummers werden live in de studio opgenomen; geld om heel lang een studio te boeken was er niet. Jammer? In het geheel niet! Tennessee klinkt daardoor direct, spontaan en krachtig. Newbould was er wel blij mee, want zo werden meer…

Fladderende vlinders. Luchtballonnen die het luchtruim kiezen. Heather Maloney (Signature Sounds/CRS/Munich) biedt twaalf liedjes die kleurloos zijn als helium. Het zijn stukjes muziek die opstijgen naar nergens. Misschien dat ze dienst kunnen doen op de achtergrond tijdens het mediteren, een favoriete bezigheid van deze singer-songwriter uit Massachusetts. De titelloze plaat vol als folkpop verpakte spiritualiteit is het derde album van Heather Maloney. Haar stem doet soms een beetje denken aan Tracy Chapman, maar de meer…

Chip Taylor was in 2011 voor een festivaloptreden in Noorwegen toen Breivik er zijn aanslagen pleegde. Met zijn Noorse en Zweedse begeleiders met wie hij al langer samenwerkt, nam de Amerikaan het stemmige Block Out The Sirens Of This Lonely World (Trainwreck/Rootsy/Sonic Rendezvous) op. Het is een album waarop de zon door een donker wolkendek breekt om het koude water te verwarmen. Want een mens moet hoop houden en daarvoor is Taylor de aangewezen man. Hij kruipt bijna in de microfoon. Je hoort zijn tong door het speeksel meer…

Wellicht door de nogal late release in Europa van Nothing Here Seems Strange (New West/Rough Trade) heeft dit album van Buxton niet de aandacht gekregen die het verdient. Heeft vast ook te maken met het feit dat de muziek van de uit vijf personen bestaande band uit Houston, Texas, moeilijk te rangschikken is. Vaste bezoekers van deze site weten wel dat we hier de oren dan juist extra spitsen. Dat wordt beloond, want Buxton is een spannende band. Mijn persoonlijke favoriet van twee jaar geleden Robert Ellis maakte deel uit van meer…

Voor het tweede album van The Statesboro Revue heeft frontman Stewart Mann zijn jongere broer Garrett erbij gehaald als leadgitarist. Die werpt niet echt een ander licht op de zaken voor de band uit Austin, Texas, want Ramble On Privilege Creek (Blue Rose/Sonic Rendezvous) valt net als het debuut Different Kind Of Light te scharen onder de noemer southern rock. Op zijn best is de groep als ze buiten de strakke definities treden. Dat doen ze dikwijls door country, blues, rock, soul op een hoop te gooien. Zoals op het meer…

Best bijzonder hoe de Amerikaanse formatie US Rails met het soort nogal belegen rock dat vooral teruggrijpt op de tweede helft van de jaren zeventig toch behoorlijk hip voor de dag weet te komen. Op Heartbreak Superstar (Blue Rose/Sonic Rendezvous) staat welbeschouwd nogal softe countryrock, maar bloedeloos klinkt het bij deze mannen opmerkelijk genoeg nooit. De samenwerking tussen de singer-songwriters Ben Arnold, Scott Bricklin, Tom Gillam, Matt Muir en Joseph Parsons kan blijkbaar zonder botsende ego’s. Zo te horen genieten de vijf vooral meer…

De meest voorbeeldige altcountry van dit moment wordt gemaakt door een stel Schotten. The Wynntown Marshals noemen ze zich en op The Long Haul (Wynntown Recordings/Sonic Rendezvous) vliegen ze over de grote plas naar Amerika en weer terug. Het enthousiasme spat er af op opener Driveaway, waarin ze onderweg naar ’the city of sin’ op de autoradio Life In The Fast Lane voorbij horen komen. Daarna brengen ze de nacht door slapend in een huurauto op de parkeerplaats van een country & western-bar. De vier bandleden meer…

Het 32 personen sterke Norwegian Wind Ensemble voorziet op Aztec Jazz (Proper/Rough Trade) elf ijzersterke liedjes van Tom Russell van een nieuwe lik verf. Het album vormt de registratie van een concert in het Noorse Halden in mei 2012. De deftige samenwerking waarin americana en klassiek samengaan, pakt uitstekend uit. Behalve door het orkest wordt Russell op het podium bijgestaan door gitarist Thad Beckman. De Zweedse componist Mats Halling werkte de arrangementen uit voor nummers van topplaten Blood And Candle Smoke en Mesabi. Fluiten, meer…