Samen met Doug Sahm schreef Augie Meyers halverwege de jaren zestig muziekgeschiedenis door Engelse beat te roeren door Texaanse country en Mexicaanse conjunto. Nadat het Sir Douglas Quintet de horizon had verlegd van San Antonio naar San Francisco kwam daar nog ook nog psychedelische rock bij. Ondertussen maakte Meyers in de jaren zeventig heerlijke countryplaten zoals You Ain’t Rollin Your Roll Rite en Finally In Lights. Lover Lost And Found (El Sendero Records) brengt dat geluid helemaal terug. Zo heeft But For Now die meer…
Een echte groeidiamant, dit Southeastern (Southeastern Records/Thirty Tigers/Bertus) van 
Liefhebbers van de Drive-by Truckers weten vast nog wel wie Shonna Tucker is, de blonde bassiste die in 2011 de band verliet. Op de laatste DBT-albums stonden, naast liedjes van de bekende krachten Patterson Hood en Mike Cooley, ook al enkele songs van haar hand. De meeste fans vonden dat op zijn best aardige rustpunten tussen het geweld van de echte songschrijvers. Van Shonna Tucker zouden na haar vertrek wel niet veel meer horen. Ha, fout, A Tell All (Sweet Nectar Records) is het eerste album van 
Gelukkig zijn er nog vrouwen die het vak van countryzangeres serieus nemen. Die gewoon country zingen omdat ze country voelen en die weinig van de commerciële poespas er omheen moeten hebben. Elisabeth Cook, bij voorbeeld, of de op punt van doorbreken staande Kacey Musgraves. En 
Dit jaar bracht Jason Isbell het werkelijk uitmuntende album Southeastern uit. Eind november treedt hij drie keer op in Nederland en België. En jawel… …we zijn heel blij dat we voor het optreden in de Metropool in Hengelo op 29 november tweemaal twee kaartjes mogen weggeven! Wat je moet doen? 
De in Californië wonende 
Voordat Doug & Telisha Williams in de huid van The Gun Shy Dogs kropen om hoofdact Rod Picott bij te staan, mochten ze als zijnde The Wild Ponies zo’n dertig minuten als opwarmer fungeren. Het echtpaar uit Nashville met hun roots in Martinsville, Virginia deed dit met verve; ze brachten een handvol songs, ook van het juist verschenen 
Vier mannen met akoestische instrumenten rond één microfoon, dan weten we het wel: it’s bluegrass time! Ruim 20 jaar geleden besloten Arnold Lasseur (zang, mandoline, dobro) Robert-Jan Kanis (gitaar, zang), Bart van Strien (zang, banjo) en Aart Schroevers (zang, contrabas) samen rond die microfoon te gaan staan. Toen overigens nog niet als de 
De vorige plaat, Divine Providence, van 
Raadsel: het komt uit Canada en heeft donkere krullen. Oh ja, en een fantastische stem! Het antwoord? 
