Brendan Benson zat tijdens de opnamen voor Trouble (Readymade Records/Continental Rose/Munich) van The Howlin’ Brothers wederom aan de knoppen. De ontspannen rootsmuziek van het trio uit Nashville, Tennessee, krijgt ongetwijfeld extra aandacht door de hulp van de hippe producer, die ook niet te beroerd was om basklanken voort te brengen op een wastobbe. De akoestische country zou je bij gebrek aan een houten veranda achter je eigen huis het liefst horen op een klein podium van het een of andere openluchtfestival. Ze zingen meer…
The Weavers’s Broom is het solo-debuut van 
Vorig jaar waren we diep onder de indruk van de countrysoul van Ian Siegal op Candy Store Kid. De liveplaat Man & Guitar (Nugene Records/Bertus) is al net zo goed. En toch totaal anders. De Brit brengt zijn liedjes hier solo. Een man en zijn gitaar. En natuurlijk een stem. Lekker rauw, ongeveer zoals Michael de Jong. Of Captain Beefheart. Het concert in de Royal Albert Hall in Londen 
Soms word je hard met de neus op de feiten gedrukt. Je denkt dat je heel wat weet, maar in feite weet je niets. Het was een artikeltje in de Heaven over Rodney Crowell waarin de naam Ben Bullington genoemd werd. Crowell heeft namelijk op zijn laatste plaat een liedje opgedragen aan deze Bullington, een singer-songwriter uit Montana. Ik kende het werk van Bullington niet. Sterker nog, ik had nog nooit van Ben Bullington gehoord. Als je dan via Spotify gaat luisteren naar de vijf platen van 
Het zou naief zijn om te denken dat 
Half jaren negentig, of wellicht kort daarna. Het zenderaanbod op ‘het boze oog’ was in ieder geval nog vrij beperkt, beheersbaar. Zo kon je al zappend plots verzeild raken op een der zenders van de BBC waar muziek de boventoon voerde. Songwriters In The Round, of zoiets… Nanci Griffith was een bekende naam, althans voor mij. Die van Mary Chapin Carpenter bracht enige onwetendheid aan het licht: nooit van gehoord. De derde dame, eveneens gezeten ‘on a barstool’, was 
De conclusie van het titelloze debuut van 
Er zijn van die labels die alleen maar goede muziek uitbrengen. Labels die je in de gaten moet houden dus. This Is American Music is er een van. Fire Mountain, Hurray For The Riff Raff en Have Gun, Will Travel zijn een paar van de groepen waarvan ze muziek uitgebracht hebben. En nu is er Paint Another Layer On My Heart van ene 
Woorden. Het leven. Een melodie. Private John David McCutcheon van de Wyoming plains. Sergeant Albert Jay Jefferson uit de regen van Seattle. Meer namen. Names. Echt waar. Really Truly. Jenny en Jill die met elkaar trouwen. Jenny in de trouwjurk van haar moeder. Jill in de trouwjurk van haar moeder. Woorden. Het leven. Een melodie. Wensen. Dromen. Samadhi. Verlaten door je moeder op de dag dat je geboren werd. Fade Out. ‘And all I ever wanted was you / And all I never wanted to do / Was fade out’. 
