Elk land heeft op gegeven moment, als de oude hebben afgedaan, nieuwe helden nodig. Dat geldt ook voor Americana-land. Er is genoeg aanbod, elke maand zijn er wel tientallen nieuwelingen die zich aanbieden. Vraag is alleen: hebben ze “het”? En, zijn het geen eendagsvlinders? Alison Ferrier heeft het duidelijk. En met What She Knows (eigen beheer) bewijst ze ook, na het schitterende Be Here Now uit 2015 (recensie), over een langere adem te beschikken. Ferrier werd geboren in Twickenham, een slaperig voorstadje van Londen, vertrok na haar twintigste meer…

Gitarist Jon Diamond redde Dana Fuchs uit de goot. Hij gaf de stripper uit New York een ander podium: de rockclubs van de Lower East Side. Daar maakte ze naam met gepassioneerde bluesrock. Het bracht haar naar Broadway, waar ze de rol van Janis Joplin vertolkte in de musical Love, Janis. Daarmee had ze het al verder geschopt dan haar zus, die zelfmoord pleegde na een mislukte poging het als zangeres te maken. Het in Memphis opgenomen Love Lives On (Get Along Records/Membran) is een doorleefde soulplaat waarop ze met meer…

Van wanneer is dit Forever (Zooter Records) eigenlijk? Op het hoesje staat 2015, maar het lijkt er toch echt op dat deze cd pas nu de distributiekanalen heeft bereikt. CJ Simmons is een duo dat Nashville als thuisbasis heeft. Christian komt van Oklahoma, Jessica van Texas. Ze verlieten ooit het thuishonk om hun dromen waar te maken, net zoals ze zingen op Anywhere That Isn’t Here. Het verleden is voor de achteruitkijkspiegel, de melodie brengt ze naar Arizona, waar ze de sterren bekijken. Het brengt ze naar Santa Cruz, waar ze de zon zien opkomen en naar Colorado, waar meer…

Into The Woods (eigen beheer) is een sympathiek album van een onafhankelijke musicus, die op kleine schaal zijn dingen doet, maar er wel in slaagde om zo meer dan 150.000 dollar bijeen te spelen voor de strijd tegen autisme. Eric Congdon komt uit North Carolina en zijn nummers zijn voor ongeveer de helft instrumentaal. Op Huckleberry laat hij direct horen wat hij kan. Zijn gitaarspel slingert in stroomversnellingen door de wouden, de bosbessen spatten alle kanten op. Op Legend Of Blowing Rock zingt hij samen met Lisa Tyler over Cherokee en meer…

Op Spotify luisteren er maandelijks meer dan een miljoen mensen naar Donovan Woods. Dat is een opmerkelijk succes voor een artiest die het Both Ways (Meant Well/Proper/Bertus) wil. Dat wil zeggen: hij wil met zijn liedjes op de radio gedraaid worden, maar hij wil ook betekenisvolle teksten zingen. Dat gaat meestal niet samen. Of Woods daarin wel slaagt, is lastig te beoordelen. Zijn teksten worden omvat door zachte orkestraties, lichte pianoaanrakingen, synthesizerflarden, voorzichtige drumpatronen, kortom allemaal meer…

Een stoofpotje met ingrediënten uit vele culturen, dat is gombo. In het Engels hebben ze het over gumbo, die tweetaligheid zegt alles over de multi-etnische samenleving in Louisiana. Zachary Richard is een van de belangrijkste hoeders van de cultuur van deze staat in het zuiden van Amerika. Op Gombo (RZ Records) zingt hij zowel in het Engels als het Frans. Het 21-ste studioalbum van Richard gaat met Zydeco Jump springend van start: shake it to the right, shake it to the left. Er staan nog wel wat van die uitgelaten nummers op Gombo, waarmee meer…

Settling Scores Vol. II (Gatorbone Records/Continental Record Services) van Grant Peeples & the Peeples Republik is een plaatje voor de repeatknop. Na zeven originele liedjes volgt een bijna 13 minuten lange bewerking van Brownsville Girl van Bob Dylan, hier getiteld The New Brownsville Girl. Peeples kocht in 1986 Knocked Out Loaded van Dylan, zoals hij elke plaat van de man aanschafte, maar eigenlijk vond hij maar één liedje goed. Deze nieuwe versie van Brownsville Girl focust op de westernsfeer die Dylan en Sam Shepard het gaven. Joel Guzman meer…

Met I’ll Make The Most Of My Sins (Last Chance Records/At The Helm Records) haalde Robert Vincent eerder dit jaar bij de site Americana UK de onderscheiding op voor beste Britse album. Hier waren we vijf jaar geleden al uiterst positief over Life In Easy Steps. De uit Liverpool afkomstige Vincent heeft een prachtige stem, hij zingt uiterst verzorgd en toch vol soul. Daarmee plaatst hij zich naast Paul Carrack, voor wie hij onlangs het voorprogramma verzorgde. Hij heeft een mooie uithaal in zijn zang, maar gaat nooit door een barrière. Time Won’t Wait heeft meer…

Indierock verwacht je niet direct van iemand die zich heeft opgesloten in een hutje in de wildernis van Alaska. Toch is dat wat je krijgt op Left On Tri (Wilderhood Music) van Parker Longbough. Onder die naam neemt Matthew Witthoeft uit de stad Anchorage zijn muziek op. Grotendeel alleen, maar af en toe ook met hulp van gelijkgezinden. RNC 2000 gaat over de denker Machiavelli en wat Longbough daar dan van denkt. Of eigenlijk niet over denkt, want het gaat over een opdracht op school waar hij onderuit tracht te komen. Dat brengt hij praatzingend als een meer…