Het concert dat John Hiatt vorig jaar juli in De Oosterpoort gaf viel eerlijk gezegd een beetje tegen. Was het nou wel zo’n goed idee om Slow Turning in zijn geheel uit te voeren? In Groningen viel toch vooral op dat het bereik van Hiatt als zanger soms wat te wensen overliet. Dat pakte niet bij alle liedjes van dat album uit 1988 even goed uit. En steeds maar weer die slidegitaar van Sonny Landreth ging ook wat vervelen. Gelukkig was er ook een nieuw album. The Eclipse Sessions (New West Records/PIAS) behaalde de derde plaats in de jaarlijst van onze lezers. John Hiatt hoeven meer…

Na het tamelijk sobere Lovers And Leavers, waarop Hayes Carll na een verwarrende periode zijn leven weer een beetje op orde trachtte te krijgen, is What It Is (Dualtone/Suburban) weer wat luchthartiger. Zo begint Times Like These als Status Quo met een fiddle, terwijl het nummer even later rockt als Billy Joe Shaver tijdens een reis van het beloofde land naar de hemel en de hel. En dat alles overgoten met een cajunsausje. Ook erg lekker is Things You Don’t Wanna Know. Carll zingt over James Dean terwijl een slaggitaartje zijn werk doet en de toetsen het meer…

De in haar thuisland zeer gewaardeerde Danni Nicholls vloog voor de opnamen van The Melted Morning (eigen beheer) van Engeland naar Amerika. Sinds ze in 2011 Chris Donahue ontmoette neemt ze daar haar albums op. De producer was dat jaar in Londen als bassist bij een optreden van Emmylou Harris. Bijzonder aan The Melted Morning is dat haar begeleiders voor het overgrote deel bestaan uit vrouwen. De enige man is drummer Will Sayles. Producer is Jordan Brooke Hamlin. Ze is actief op elektrische gitaar, bas, trompet, piano en drums en meer…

Wat blijft er over als een relatie eindigt? In het geval van All That’s Left (eigen beheer) niet veel. Of dat ligt aan de emotionele gesteldheid van Michelle Lewis valt te betwijfelen. Geen moment weet ze met haar nummers een emotionele laag aan te boren waarmee ze het grote lijden invoelbaar maakt. Tenzij je gevoelig bent voor gladgestreken arrangementen en een sentimentele overdosis. Lewis is alle controle kwijt. En alle geduld. En ook alle sensatie. Zo horen we op opener That’s What They Say. En het is de laatste keer dat ze zichzelf meer…

Als het om albums van Michael Dean Damron gaat, tref je louter vier- en vijsterrenrecensies aan op deze site. Dat de uit Portland, Oregon, afkomstige Damron een begenadigd songschrijfer is, hoeft u niet per se van ons aan te nemen, maar lees dan wat Ray Wylie Hubbard over hem zegt: “Michael is one full grown walking bad ass song writing son of a bitch with grit, groove, tone, taste and high coolness.” En over Damron als zanger schreef de New York Times: “He sings like a late-career heavyweight after a 12-round slugfest, pained and drained.” Little Hero (eigen beheer) meer…

De basis voor Middle Voice (Wolfe Island Records/Continental Record Services) werd vastgelegd voordat de Canadese Kate Fenner in het ziekenhuis werd opgenomen om te worden behandeld voor schildklierkanker. Eenmaal weer aangesterkt kon ze met producer Tony Scherr verder werken aan dit geslaagde moderne folkalbum, dat tot stand kwam in haar woonplaats New York. De albumtitel past goed bij deze collectie liedjes. Fenner kan terugkijken naar het verleden en vooruit naar de toekomst. Haar middelbare leeftijd heeft haar meer…