Zach Bryan, onthoud die naam. Want deze Zach Bryan uit Tulsa Oklahoma zou zomaar eens kunnen uitgroeien tot de nieuwe Tyler Childers, Jason Isbell of John Moreland. Grote woorden, ik weet het, maar op grond van wat het in eigen beheer uitgebrachte Deann biedt, is Bryan te beschouwen als een grote belofte. Bryan is pas 23 jaar en zoals een groot deel van zijn familie, in dienst bij de marine. De 12 songs van Deann nam hij in een gehuurde Airbnb in Jacksonville, Florida, op met zijn baas bij de marine als producer. Alleen de stem van Bryan en een akoestische meer…

Na het winnen van Voice of Holland in 2018 lag al snel het debuut van Jim van der Zee in de winkels, een album vol covers. Zo’n plaat met liedjes van mensen als Bob Dylan, Johnny Cash, Simon & Garfunkel, Leonard Cohen, Bruce Springsteen, Tom Waits en Don McLean lag geheel in de lijn der verwachtingen. Knap gedaan, maar nu gaat het pas echt beginnen. Starting The Engine (Butler Records/Bertus) is namelijk een ijzersterke plaat met twaalf zelfgeschreven liedjes die stuk voor stuk deugen. Dat bij heel veel liedjes duidelijk is waar Jim de meer…

Tony McLoughlin is ‘a lonesome traveler on the lost highway’, zoals hij meedeelt op Here Come The Wind. Daarmee verdient hij niet de originaliteitsprijs. Toch weet de Ier op True Native (Fuego) met overbekende beelden die uit zijn pen vloeiden wederom te boeien. Vooral de eerste liedjes zijn sterk. Op Blood On Blood is de gelijkenis met het werk van Lee Clayton weer groot. De stem van McLoughlin draagt daartoe bij, maar het is vooral ook de inbreng van Philip Donnelly die daar voor zorgt. De Ier speelt niet alleen gitaar op het album, hij produceerde het meer…

Op Tweakers From Outer Space wordt gefloten als in een cowboyfilm. De snelle melodie gaat in een niet te volgen galop de ruimte in. Cowboycultuur en ruimtevaarders, het is allemaal wel eens eerder gedaan. We denken aan Commander Cody and his Lost Planet Airmen. We denken aan Legendary Stardust Cowboy. We denken aan Garrett T. Capps. Op Low Class Songs For High Class People (eigen beheer) beperken The Royal Hounds uit Nashville zich tot dat ene nummer, dat eindigt met gillen als Deep Purple en praatschreeuwen als Slade. Het in meer…

Ik sta positief in het leven, maar hou wel erg van melancholieke liedjes. Will Johnson maakt die liedjes, albums vol. Ook op zijn zesde soloplaat, Wire Mountain (Keeled Scales), is het weer raak. Ten opzichte van het vorige werk, Hatteras Night, A Good Luck Charm, is dit Wire Mountain minder experimenteel en ligt daardoor wat makkelijker in het oor. De ondersteunende zang en snarencapriolen, b.v. in Gasconade, van Lindsey Verrill (ook bekend als helft van het folkduo Little Mazarn) zijn een mooie toevoeging. Dat geldt ook voor het bijtende gitaarwerk van Jon Dee Graham meer…

Mara Levine zet haar luisteraars met de bluegrass van You Reap What You Sow even op het verkeerde been, want op de rest van Facets Of Folk (eigen beheer) blijft ze dichter bij de stijl van de titel. Levine schrijft zelf geen nummers, maar maakt wel serieus werk van het selecteren van andermans werk. De covers die ze heeft uitgekozen, geeft ze haar eigen karakter mee. Op een inlegvel staan alle teksten, waarmee ze aangeeft dat die woorden iets voor haar betekenen. Daughters And Sons van de Ierse bard Tommy Sands is een nummer over onderdrukten. De meer…