“Country as fuck”, zegt podcaster Chris Shiflett in een gesprek met Kendell Marvel over diens nieuwste album Solid Gold Sounds (Easy Eye Sound). Dat is waar, in de juiste zin des woord. Dit is de soort echte country die we graag horen. Volvet en recht voor zijn raap. Verantwoordelijk voor die gloedvolle oude sound is producer Dan Auerbach, die een aantal oude cracks liet opdraven om Marvel te begeleiden, zoals Dave Roe (bas) en Russell Pahl (steelgitaar). Ook werkte Marvel voor het schrijven van zijn nummers samen met veteranen uit het vak. Het meer…

Drie voormalige leden van Speed The Plough, twee van The Cucumbers en een van The Thousand Pities vormen The Campfire Flies. Deze band (vier vrouwen, twee mannen) uit New Jersey brengt alternatieve folkrock. De leden zijn allemaal multi-instrumentalisten en ze zingen ook alle zes. De bandnaam is goed gekozen, want het is inderdaad muziek voor bij een kampvuur. Sparks Like Little Stars (Over Pop Music) is zo organisch als wat. Ze komen van New Jersey en zullen dus inmiddels wel weer voornamelijk optreden in zaaltjes, want buiten is het aan de oostkust ook meer…

Twintig jaar geleden nam Tim Grimm het album Heart Land op. Daarop beschreef hij het leven in het midden-westen van de Verenigde Staten. Zijn ouders hadden hem overgehaald om met zijn vrouw terug te keren naar Indiana, waar hij was opgegroeid. In de liedjes haalt hij herinneringen op aan zijn jeugd op de 80 Acres eigen land die de familie er had. That Old Man gaat over zijn opa. Nu zijn eigen vader overleden is, heeft Grimm (zang, gitaar) negen van die liedjes opnieuw opgenomen voor Heart Land Again (Cavalier Recordings). Samen met meer…

Een tour door het Verenigd Koninkrijk in de lente van dit jaar zorgde ervoor dat Savage On The Downhill (eigen beheer) van de Amerikaanse Amber Cross alsnog op de bureau’s van scribenten in Europa neerdaalde. Het schrijven van een recensie van deze oorspronkelijk al in 2017 uitgekomen plaat duurde even, want het aanbod wordt alsmaar groter. En de tijd ontbreekt om alles bij te houden. Maar elke keer dat deze cd in de lade werd geschoven, knaagde een schuldgevoel. Want dit is veel te goed om geen aandacht aan te besteden. De muziek van meer…

Onthaastend. Overstijgend. Omfloerst. Teruggehouden. Weloverwogen. Traag. Pastoraal. Die woorden schetsten de eerste contouren van deze recensie. Ghost Of Love (Continental Song City) van Jeremy Nail bestaat uit rustige trommelslagen en voorzichtige gitaarlijntjes op een nummer als Clarksville, waarop hij vocaal gezelschap krijgt van BettySoo. Nail (zang, diverse gitaren, mandoline) gaat te werk als een impressionistische schilder en zijn streken worden omlijnd door het toetsenwerk (waaronder accordeon, harmonium, Farfisa-orgel, meer…

Hawks With Good Intentions (Western Seeds Records) is een samenwerking tussen The Good Intentions (het Britse echtpaar Peter Davies en Gabrielle Monk) en de Amerikaanse band I See Hawks In L.A.. Wat krijg je als Liverpool en Los Angeles samengaan? Blue Heaven is het eerste deel van het antwoord op die vraag. En zoals al in die titel besloten ligt, het is een heel fijn antwoord. Want op dit eerste van in totaal tien nummers staat een ouderwetse vorm van countryrock, waarbij door die samenzang aan Dillard & Clark valt te denken. Het meer…

Bonnie Bishop keerde Nashville de rug toe, omdat de zakelijke benadering van een muzikale loopbaan aldaar haar steeds meer tegen ging staan. Ze begon er te twijfelen over de zin van eigenlijk alles. Op The Walk (Thirty Tigers/Bertus) gaat het over het proces om zich te bevrijden van de werkdruk. Dat betekent allerminst dat ze zich er op haar nieuwste album gemakkelijk vanaf heeft gemaakt. Op het titelnummer zingt ze over haar twijfel. Nog persoonlijker is I Don’t Like To Be Alone, dat ze schreef nadat ze zich eenmaal terug in Texas opeens wel meer…

Paul Benoit reisde de hele wereld over voor Lost Days Long Nights (Zebadiah Records), zijn elfde album. De singer-songwriter uit Seattle schreef de sterke opener Arrow in Turkije. Daarop wordt direct duidelijk dat hij ook nog eens een prima gitarist is, want die gitaarsolo mag er wezen. De Amerikaan bedient zich van een ietwat luie sound, die hij hier van een fijne portie soul voorziet. De gitaarklanken spoelen op Voices als een golf over het liedje. Zo af en toe valt te denken aan een Clapton. Op Sad Funny zegt hij de cocaïne vaarwel, in het besef dat hij meer…

Gravel & Dust (Universal) van Ilse de Lange is een  album dat hier besproken dient te worden. Ik heb lang geaarzeld; er komt enorm veel interessants uit namelijk en waarom zou je dan naar Ilse de Lange gaan luisteren? Maar de Grand Old Lady van de Nederlandse country is na een lange tijd waarin ze het ene na het andere popdreutel-album afleverde, teruggekeerd naar de americana. En hoe! Onder leiding van producer T-Bone Burnett levert ze een album af waar je U tegen kunt zeggen. De 10 prima nummers zijn allen geschreven meer…

Mike and the Moonpies is altijd een band geweest waar ik om een of andere reden een beetje omheen gelopen heb. Best vreemd want de uit Austin afkomstige band stond de laatste jaren bekend als een van de beste barbands in Texas. De nummers van het kwartet konden me echter nooit geheel overtuigen. Zeker okee, maar ook weer niet zodanig dat ik er echter van onder de indruk raakte. Dat verandert met Cheap Silver And Solid Country Gold, een plaat waarop Mike Harmeier en de zijnen uit een ander vaatje tappen. De mannen vlogen naar Londen om meer…