Als ik in de sauna zit, met alleen mijn cowboylaarzen aan, dan mag ik graag naar SUSS luisteren. En dan met name naar hun laatste album, High Line (Northern Spy Records). De mannen van het New Yorkse gezelschap SUSS combineren namelijk ambient met americana. Dat betekent 11 instrumentale nummers, waarop het tempo laag ligt, met hier en daar een rootsy elementje. Ideale ontspanningsmuziek. Anders gezegd, je kunt dit ook rustig als achtergrondmuziek opzetten, want je hoeft niet bang te zijn dat je iets meer…

In de promopraat op een A4’tje bij de release van Two Hearted Rounder (Cornelius Chapel/Bertus) van Sarah Lee Langford staat een uitstekend bruikbare omschrijving. Want in de muziek van deze vrouw uit Birmingham, Alabama, komen werkelijk de old south en de new west bijeen. Haar wat scherpe countrystem sluit aan bij oudgedienden als Loretta Lynn en Jeannie C. Riley, maar ook bij nieuwe(re) namen als Nikki Lane of Gillian Welch. De begeleiders op deze in Birmingham opgenomen plaat zijn Will Stewart (gitaar), die vorig jaar zelf County Seat uitbracht, Keelan meer…

Weten jullie wat een prairie fire is? Afgezien van het voor de hand liggende brandje op de prairie? Het is een shotje waarbij je een flinke scheut tabasco door je whiskey gooit. Een pittige mix, zoals je zult begrijpen. Dat kunnen we ook zeggen van het ongetitelde debuut van de band The Prairie Fire. Het kwartet komt uit Seattle, Washington. Op hun bandcamp-pagina afficheren ze zichzelf als altcountry, cowpunk en, dat vind ik het mooist gevonden, farm emo. De gemene deler is uit de bocht vliegende country. In het titelnummer, dan bedoel ik Prairie Fire, wordt meer…

Kelly Steward groeide op in Chicago en trok op 19-jarige leeftijd naar Los Angeles. Daar werkte ze aan haar ambities om professioneel muziek te maken. Met een zoontje aan haar zijde trok ze jaren later terug naar de midwest. Na enkele ep’s is Tales And Tributes Of The Deserving And Not So (Glass Wing Records) haar volwaardige debuut. Daarop reflecteert ze op haar eigen persoontje en op de mensen die ze tegenkwam. Opener Golden Sun gaat over de zon die ze achter zich liet in Californië. Maar onderweg naar het oosten kwam de zon toch meer…

Op zijn vorige album Canyons Of My Mind schoof Andrew Combs al een beetje voorbij de grenzen van country naar een iets meer algemene taakopvatting als singer-songwriter. Op Ideal Man (New West Records/PIAS) onttrekt hij zich nog sterker aan de contouren die de sound van Laurel Canyon kenmerken. Combs toog naar New York om zijn nieuwste album op te nemen. Dat deed hij in de studio van Sam Cohen, die eerder werkte met Kevin Morby en Benjamin Booker. Cohen nam niet alleen de rol van producer op zich, maar speelde ook toetsen, gitaar en bas. Diezelfde meer…

Op de bandcamp-pagina van The Lasses moet je gewaar worden van wie de liedjes zijn op Undone (Lonesome Robin). Dat is dan ook het enige kritiekpuntje dat te maken valt bij dit bijzonder fraaie folkalbum uit Amsterdam. Sophie Janna en Margot Merah zaten in de studio tegenover elkaar en zongen in dezelfde microfoon. Ze beginnen a capella met Undone In Sorrow van Ola Belle Reed (1916-2002) en doen dat zeer overtuigend. De vrouwen produceerden de plaat zelf in samenwerking met multi-instrumentalist Janos Koolen. Op het door Merah geschreven Hunter Moon speelt meer…

Miranda Lambert kent u als een van de drie Pistol Annies, maar de 35-jarige Lambert is natuurlijk vooral een solo-artieste.  Wildcard (Vanner/RCA) is de opvolger van het dubbelalbum The Weight Of These Wings waarop ze de scheiding van Blake Shelton van zich afschreef.  Voor dit nieuwe album wendde ze zich tot producer Jay Joyce die zich ook bemoeide met dat heerlijke album van Ashley McBryde, maar vooral bekend is van zijn werk met Eric Church. Wildcard is een veel luchtiger album geworden dan z’n voorganger. Countrypop, daar hebben we meer…

Mogelijk heb ik het verhaal al eens eerder opgeschreven, maar dat moet dan voor 2009 zijn geweest. Dat jaar werd de server van onze provider gehackt en verdween al onze content. Dus het valt niet snel even te checken. Tijdens het beluisteren van Rush Of Blood (The Last Music Company/Bertus) van Geraint Watkins kwam de herinnering weer even bovendrijven. En dus deel ik die toch maar, mogelijk voor de tweede keer. Ergens eind jaren 80 of begin jaren 90 was ik voor concerten van Joe Ely in Londen. Ik zag daar toen ook The Balham Alligators optreden in meer…

Nadat Jay-Z twee jaar geleden haar zang samplede op zijn album 4:44 veranderde er wel het een en ander voor de Britse soulzangeres Hannah Williams. Ze trad op in Central Park om maar eens wat te noemen. En Shawn Lee kwam op haar weg. Hij produceerde 50 Foot Woman (Record Kicks) van Hannah Williams & The Affirmations, een album met een geweldige eerste helft. Williams gaat voluit op het titelnummer waarmee wordt begonnen. I Can’t Let This Slip Away begint funky en The Only Way Out Is Through vervolgt met ouderwetse soul met meer…