Vernieuwend hoeft het niet te zijn voor Lee Gallagher And The Hallelujah. Ze volgen met hun sound voorbeelden als Byrds, Burritos en Buffalo Springfield. Maar niet te precies gelukkig. Dan ontstaat er immers geen flow. En die is er wel degelijk op L.A. Yesterday (eigen beheer). Vanaf het moment dat ze vertrekken op Highway 10 totdat ze aan het einde van het album aankomen op Rollin’ Out. Gallagher is zo’n zanger die bijna geen stem meer heeft. Alsof hij zich al eens flink heeft overschreeuwd. Dat lijkt me niet echt het geval, zo’n stem heeft de Amerikaan meer…
Elf nummers in evenzovele smaken biedt Italian Ice (Single Lock/Bertus) van 
Als je op deze site zoekt op “Thad Cockrell” vind je geen treffers. 
Uit respect worden ze de ‘Nashville Cats’ genoemd, maar de groep studiomuzikanten noemt zichzelf Area Code 615 – naar het netnummer van Nashville. Wegens het vele sessiewerk voor anderen komt Area Code 615 niet echt van de grond – de twee lp’s zijn nogal matig – maar daar staat wel tegenover dat de muzikanten uitblinken op Bergen White’s For Women Only, John Stewarts California Bloodlines en Bob Dylans Blonde On Blonde. In 1971 besluit de kern van Area Code 615 voor eigen kansen te gaan. Met de klassiek geschoolde pianist John Harris richten 
Dit is het laatste deel van de kortlopende serie om het eigen huis om te toveren tot een honky tonk. Het coronavirus noodzaakte daartoe, omdat alles op slot ging. ‘Close up the honky tonks, lock all the doors’, de oproep van Red Simpson werd zo’n zestig jaar later ingewilligd. Pech voor 
Het zijn donkere dagen voor de Verenigde Staten, maar het is wel een goede voedingsbodem voor boze artiesten met gitaar. Neem 
Het grote geluk, dat waar iedereen altijd op zoek naar is… Vergeet het maar, die zoektocht. Jong zijn en grote dromen najagen. Oud zijn en beseffen dat het allemaal een onzinnige bezigheid is geweest. Daarover heeft 
Al snel waren er valse beschuldigingen dat 
Drie jaar geleden schreven we over 
De uit zes leden bestaande band 
