Maak het jezelf toch niet zo moeilijk, zingt Julian Taylor in Weighing Down, de openingstrack van Pathways (Aporia Records): ‘It’s time to let things soften’. De Canadese singersongwriter is al een kwart eeuw actief (eerst met de band Staggering Crossing, later met andere groepen en uiteindelijk solo), maar bekend en beroemd is hij voornamelijk in zijn vaderland. In zijn liedjes probeert hij steun en troost te bieden aan iedereen die wel eens moeite heeft met de ingewikkelde problematiek van de wereld van nu, of die te kampen heeft met kwesties van persoonlijke aard. In het lichtvoetig getoonzette Ain’t Life Strange vraagt Taylor zich af hoe meer…
Kris Kristofferson, een van de grootste iconen van de countrymuziek, is afgelopen zaterdag overleden op 88-jarige leeftijd. Hij laat een onuitwisbaar stempel achter op de muziekwereld, met een carrière die vele decennia besloeg en zich niet beperkte tot country, maar ook rock, folk en zelfs film omhelsde. Kristofferson was een veelzijdig talent: songwriter, zanger, acteur en dichter, wiens teksten door miljoenen mensen over de hele wereld werden gezongen.
Soul met een accordeon? Daarvoor moet je bij 
San Francisco, Californië (2002)
Hyperproductief kun je 
Heb getwijfeld of ik deze vier albums afzonderlijk moest recenseren, maar uiteindelijk vanuit efficiëntie-overwegingen toch voor deze verzamelvorm gekozen. Twee Noorse groepen, een Zweedse en een trio uit Finland. Met die laatste beginnen we.
De ten oosten van Los Angeles opgegroeide 
Pocket Change (Biglittle Records) is het tweede soloalbum van 
Er zijn niet heel veel vrouwen die zich toeleggen op cowboyliedjes. 
