Zes man (2 gitaristen, een toetsenist, en pedalsteelspeler, een bassist en een drummer), afkomstig uit Seattle maar vaak ‘on the road’. Dat is Smoker Dad. Begin dit jaar kwam hun tweede album, Hotdog Highway (eigen beheer) uit. Strakke southern rock, met dubbele gitaren, waar de geest van Duane Allman doorheen waait. Beetje hippie-achtig ook, zie daarvoor ook naar de hoes, ontworpen door Californiër Matt Adams. Die tegenstelling, tussen dat strakke en zweverige, zorgt ervoor dat de muziek van Smoker Dad echt iets toevoegt aan het genre. Veel nummers hebben het onderweg zijn en de moeilijkheden die dat meebrengt voor het onderhouden van een relatie als onderwerp. Er moet veel gedronken (en gerookt) worden om staande te blijven, gelet op titels als Thinkin’ About Drinkin’ en Smoke When I’m Drinkin’. Naast de 9 eigen nummers brengt Smoker Dad ook een heerlijke, bijna punky versie van Milk Cow Blues (Kokomo Arnold). Met het titelnummer (vlammende gitaarsolo, lekkere tempowisseling) sluiten de mannen de plaat op magistrale wijze af. Met dit album is Smoker Dad in een klap mijn favoriete southern rock-band van dit moment geworden.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie