Tussenin The Flying Burrito Brothers en Firefall heeft Rick Roberts een korte solocarrière, die tot twee erg mooie albums leidt: Windmills in 1972 en She Is A Song in 1973. Zeer de moeite waard.
Als Chris Hillman in mei 1970 Gram Parsons wegens onhandelbaar The Flying Burrito Brothers uitschopt, zit de band zonder leadzanger, alhoewel even opgevangen door beurtelings Hillman en Bernie Leadon, zoals is te zien in de film Festival Express. En opeens is daar, evenals Parsons afkomstig uit Florida, de 21-jarige zanger-gitarist Rick Roberts. Met Chris Hillman, Bernie Leadon, Sneaky Pete Kleinow en Michael Clarke maakt Roberts in 1971 The Flying Burrito Bros, het derde Burrito-album. Hij is de frontman, uitgerust met een warme en zachte stem en componist van de meeste songs op de plaat, waaronder het prachtige Colorado. Een commercieel succes is het niet, zodat The Flying Burrito Brothers langzaam uiteen beginnen te vallen. Eerst nokt Sneaky Pete om zich, veel lucratiever, te verhuren als sessiemuzikant, al wordt hij wel vervangen door Al Perkins (ex-Shiloh). Maar dan drost ook Bernie Leadon, ja, om The Eagles op te richten. Vervolgens verlaten Chris Hillman en Al Perkins het zinkende schip om toe te treden tot Stephen Stills’ Manassas. En dan is Rick Roberts in 1972 alleen – maar wel onder contract bij A&M Records.
Wat een band heeft hij tot zijn beschikking als hij in de Sunset Sound Studios in Los Angeles met producer David Anderle zijn solodebuut Windmills opneemt: David Crosby, Jackson Browne, Marc Benno (gitaar), Mike Utley (orgel) uit de band van Kris Kristofferson, Lee Sklar (bas) uit de bands van Carole King en James Taylor en de Manassas-mannen Chris Hillman (bas), Al Perkins (pedalsteel), Dallas Taylor (drums) en Joe Lala (percussion). En o ja, Don Henley, Randy Meisner en Bernie Leadon, die we direct al horen in de lekkere opener Deliver Me, even lekker opgevolgd door Davy McVie, een prachtig liedje met geweldige harmoniezang en Al Perkins’ wuivende pedalsteel. In My Own Small Way klinkt als een Neil Young-ballad opgeluisterd door de banjo van Bernie Leadon, zo ook de cover van Pick Me Up On Your Way Down, een countryklassieker uit 1956, verfraaid wordt door Byron Berline’s fiddle. Two Lovely Women is pure Californische countryrock en Drunk And Dirty is funky, maar de werkelijk lichtende bakens op Windmills zijn het poëtische verstilde Sail Away en In A Dream, een dromerig duet met David Crosby.
Alles bij elkaar opgeteld is Windmills in 1972 een fraaie, rustieke SoCal countryrockplaat, die je gerust binnen de canon kunt betrekken. Een jaar later doet Rick Roberts het, hoewel minder star studded, nog eens dunnetjes over met She Is A Song. En dan is het solo-avontuur voorbij. In 1974 richt Rick Roberts Firefall op.
Windmills. A&M Records, 1972. Deliver Me│Davy McVie│In My Own Small Way│Sail Away│Two Lovely Women│In A Dream│Down And Dirty│Pick Me Up On Your Way Down│Jenny’s Blues
12/07/2025 Permalink
Dank voor deze prachtige herwaardering Wiebren! Beide solo albums verschenen 20 jaar geleden op één CD op het Gott label. Van the Flying Burrito Brothers en Rick Roberts bestond een mooie bootleg die inmiddels op CD is verschenen “Live In Amsterdam 1972”. Opgenomen in het Concergebouw met het onvolprezen “Colorado” en natuurlijk ook “Wild Horses”. Allemaal voor “mijn tijd”. Ik maakte kennis met Rick Roberts en Firefall door VARA radiohelden Felix Meurders en Frits Spits. Felix draaide de countryrock ballad “Cinderella”. Frits maakte van “Strange Way” een NOS Steunplaat in de Avondspits. “Strange Way” was bijna een top 10 hit in de VS: 11e plaats. Firefall had als basis de studentenstad Boulder in Colorado. In 2002 zie ik in de VS 4x mijn favoriete singer/songwriter Dan Fogelberg. Tot mijn grote verrassing speelt hij elke avond “Strange Way”. Mark Andes, bassist van Firefall, ex Jo Jo Gunne, Spirit, Heart speelt in de begeleidingsband. van Fogelberg. Verder in deze begeleidingsband Joe Vitale drummer van o.a. CSN. Hij speelt dwarsfluit in “Strange Way”. Op YouTube vond ik nog een mooie video van “Strange Way”. We zien op drums ex-Byrds drummer Michael Clarke die al in 1993 is overleden. Mark Andes op bas en Rick Roberts als zanger en gitarist. Rick Roberts maakt in 1980 voor het laatst een album met Firefall. Zijn naam duikt sindsdien nog sporadisch op. Hij worstelt met een jarenlange alcoholverslaving. In 2006 krijgt hij een hersenbloeding waardoor hij verlamd raakt aan rechterarm en benen. Na intensieve therapie leert hij opnieuw zelfstandig wandelen en kan weer gitaarspelen. Roberts (75) is nog steeds onder ons. Hier de video van “Strange Way” uit 1978. https://youtu.be/gCDQ9EABNtQ?si=aUnixUuuEPnjzjCX
12/07/2025 Permalink
Dank voor de link naar Strange Way, Hans. Ik heb altijd een enorm zwak voor Firefall gehad. Daarom trouwens ook die twee mooie albums van Rick Roberts ooit gekocht. Ook die klinken hier nog regelmatig.