Little Feat zonder Lowell George blijft, ook bijna een halve eeuw na zijn dood, toch een beetje UAE zonder Pogacar of Los Lobos zonder David Hidalgo (wat zonde van hun laatste optredens in Nederland!). Na het overlijden van de mede-aartsvaders Paul Barrere en Richie Hayward en de veroordeling plus lange gevangenisstraf van Roy Estrada zijn van de oorspronkelijke bezetting nog pianist Bill Payne, bassist Kenny Gradney en percussionist Sam Clayton over. Die lieten zich niet uit het veld slaan. Na 1979 brachten ze zo’n vijftien albums uit. Samen met erzats-bandleden als Fred Tacket, Scott Sharad (beiden op gitaar) en Tony Leone (drums) trekken ze nu de aandacht met het meer dan verdienstelijke Strike Up The Band (Megaforce), misschien wel het meest Lowell George-ish sinds Lowell George, en dat vooral door het zuigende slide-werk van Sharad. De openingstrack 4 Days Of Heaven 3 Days Of Work, net als de meeste songs van dit album vet gelardeerd met de aloude Tower Of Power-toeters, lijkt rechtstreeks op te bruisen uit de jaren zeventig. En Bayou Mama, New Orleans Cries When She Sings en Too High To Cut My Hair rocken en funken in de beste traditie van het broeierige zuiden van de Verenigde Staten. Ook al haalt Strike Up The Band dit niveau niet overal, het titelnummer (met ondersteuning van Larkin Poe) is onbetwist een van de prijsnummers van dit voorjaar.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie