De Ford Falcon was nou niet bepaald een auto waarmee je indruk maakte. Maar Phil Madeira heeft alleen maar warme herinneringen aan zijn eerste wagen. Zijn moeder schafte in 1973 een tweedehands exemplaar uit 1964 aan voor hem. Gekocht voor 150 dollar die ze opviste uit een lade met sokken; daar bewaarde ze het geld dat ze verdiend had als organist in de kerk. Madeira genoot volop van de onafhankelijkheid die de auto hem bracht. Op zijn pas verschenen album Falcon gaat het vooral over de tijd – de jaren 70 – dat hij in die auto reed.
Die auto had weliswaar geen enorme vleugels, maar wel voor Madeira. Niet letterlijk, kijk maar op die hoes, maar die auto vloog hem wel naar een nieuw leven, dat van de rock-’n-roll. Hij reed van Rhode Island, waar hij opgroeide, naar Indiana, waar hij ging studeren. De Ford Falcon bracht hem ook in Chicago waar hij John Prine zag optreden. Op The Last Thing vertelt hij over het concert van Bob Dylan and The Band dat hij in 1974 zag. Madeira stuurde zijn auto niet alleen naar concerten, maar ook naar oefenruimtes omdat hij zelf ook in een band was gaan spelen.
In die oude gebutste Ford arriveerde Madeira ook in New York om als toetsenist deel uit te maken van de Phil Keaggy Band, die vooral naam maakte met christelijke rockmuziek. In de jaren 80 vertrok hij naar Nashville en sindsdien stelt hij zich in dienst van mensen als Mavis Staples, Keb’ Mo, Taj Mahal, Alison Krauss, Amy Grant, Garth Brooks, Buddy Miller, Solomon Burke en vele, vele anderen. Zowel als multi-instrumentalist, producer als songschrijver. Hij maakte vooral naam als begeleider van Emmylou Harris en ondertussen heeft hij sinds eind jaren 90 zelf ook vele albums uitgebracht.
Falcon biedt een comfortabele rit door de americana waarbij de pianist met zijn band de nadruk legt op jazz en blues. Lezers met twijfels omdat ze minder hebben met die genres raad ik toch echt aan om na te denken over een proefrit, want Falcon is waarlijk prachtig. Fans van Lyle Lovett moeten sowieso instappen.
Goed, de Ford Falcon, wat was dat voor auto? Zo halverwege de jaren 50 groeide in de Verenigde Staten het besef dat al die auto’s als slagschepen steeds duurder waren geworden en dat dat misschien niet eindeloos door kon gaan. Amerikaanse families hadden behoefte aan goedkopere alternatieven. Die vonden ze in Europa en Japan. De kleinere auto’s als Fiat, Renault, Volkswagen en Toyota begonnen steeds populairder te worden. Vooral als tweede auto voor moederlief overigens. De Ford Falcon die in 1960 verscheen was het antwoord van de Amerikaanse autoproducent Ford. Van 1960 tot 1970 werd de auto verkocht in Amerika.
Roger Street Friedman zette een Ford Falcon op de cover van zijn album The Waiting Sky uit 2014. Voor de Amerikaan die 25 jaar lang een muzikale loopbaan had uitgesteld was die plaat zijn debuut. Die auto bracht hem een beetje terug in de tijd. Een wat oudere vrouw reed altijd rond met die auto in de buurt waar Friedman woonde. Perfect beeld en passend bij het titelnummer waarin het gaat over autotochten door de canyons in het noorden van Arizona met de radio voluit en de ramen naar beneden.
Baby Falcon Getaway is het laatste album van het uit El Paso, Texas, afkomstige trio Rhythm Pigs. Ze speelden aanvankelijk hardcore, maar lieten gaandeweg ook andere invloeden toe. Op het album El Paso stoeien ze zelfs een beetje met country. Op Baby Falcon Getaway keerden ze terug naar de principes van hardcore, maar evenzogoed deden ze een cover van Sundown (Gordon Lightfoot) en een snelle versie van Boogie Stop Shuffle (Charles Mingus).
De Ford Falcon rolde naast Amerika ook van de band in Argentinië en Australië. Uit dat laatste land komen The Golden Strangers. Ze omschrijven hun muziek als Tarantino spaghetti lounge. De sound wordt in hoge mate bepaald door de pedal steel van Ollie Thorpe en de banjo van Julian Curwin. Uiterst sfeervol en aanbevolen voor fans van Calexico.
Phil Madeira – Falcon (2025)
Roger Street Friedman – The Waiting Sky (2014)
The Rhythm Pigs – Baby Falcon Getaway (1996)
The Golden Strangers – The Golden Strangers (2023)
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie