In deze lijst met persoonlijke favorieten staan liefst vier albums die nog niet eens besproken zijn. Het aanbod is overstelpend. Daarom gaan we gewoon door met schrijven over nieuwe muziek, ook over hetgeen dat niet meer fysiek verkrijgbaar is. Volgend jaar beginnen we met albums uit 2025 die nog niet aan bod zijn gekomen. En er liggen ook al wat cd’s met verschijningsdatum 2026 te wachten op wat woorden.

1. Joe Ely – Love + Freedom
Met liedjes over immigratie, armoede, oorlog, gerechtigheid, liefde, vrijheid en andere sociale kwesties heeft Joe Ely ons verlaten. In de hoop dat zijn werk een helende werking zal hebben in deze tijden van grote onrust. In zijn archief is nog veel meer materiaal. Volgend jaar verschijnt One Day At A Time.
2. Garrett T. Capps – Life Is Strange
De joviale rocker die er op elk podium vol voor gaat en de boel op zijn kop zet, heeft het over zijn onzekerheden. Hij toont zich kwetsbaar en eindigt met een hartverwarmend eerbetoon aan zijn overleden vader. Ondertussen straalt hij louter levenslust uit.

3. Hayden Redwine – Spade
Toen zijn vader vier jaar geleden overleed begon de voormalige rodeocowboy opeens liedjes te schrijven. Hij zingt met een droge strot. De dagelijkse strijd om het bestaan biedt voldoende aanknopingspunten voor verhalende liedjes. Redwine brengt de West Texas Blues, maar blijft er niet in hangen.
4. Shinglers – Hit The Head!
Band uit Austin, Texas, die het ene moment twangend door de swamps van Louisiana trekt om daarna south of the border Mexico op te zoeken. En daarna grooven ze lekker door in Goin’ Back To Austin. Fans van Garrett T. Capps en Doug Sahm kunnen hier niet omheen. Texas Rock For Country Rollers!
5. Pug Johnson – El Cabron
Net als Charley Crockett is deze Texaan van vele markten thuis. Van de beperkingen en strikte regels zoals de industrie in Nashville die voorschrijft moet hij niets hebben. Hij zwalkt van cajun met fiddle naar countrysoul met blazers. Honky tonk met humor. Rockabilly met wat western swing.
6. Rick Maddocks – Blue Horse Opera
Conceptplaat van Canadees over klimaatcrisis in de vorm van een soundtrack voor een denkbeeldige spaghetti-western. Country, folk, indie en klassiek worden vervlochten tot een geluid dat ver voorbij de grenzen van rootsmuziek gaat. Niet in het minst door de bijdragen van de sopraan Dory Hayley.
7. Peter Rowan – Tales Of The Free Mexican Airforce
Over mensen uit Latijns-Amerika die dromen van een betere toekomst in de Verenigde Staten. Door de gestoorde reactie van president Trump op de protesten tegen het terugsturen van immigranten krijgt het album een extra lading.
8. Shawn Camp – The Ghost Of Sis Draper
Conceptalbum over een idool uit de kindertijd van Camp. Hij schreef het titelnummer samen met Guy Clark, die hij jarenlang begeleidde. In veel liedjes herken je de structuur van de composities van de in 2016 overleden grootmeester.
9. Hobby – Clear Blue River
De meerstemmige zang van deze Canadese band kan de vergelijking doorstaan met het beste uit de hoogtijdagen van de countryrock. Het vijftal uit Toronto treedt vooral op in stadjes waar ze zich doorgaans moeten vermaken met coverbands en karaoke. Met deze plaat verdienen ze een doorbraak.

10. Jesse Welles – Middle
Singer-songwriter uit Arkansas die na mislukt avontuur in Nashville terugkeerde naar zijn geboortestreek. Sindsdien weet deze protestzanger van geen ophouden. Dit jaar verschenen er van hem liefst zes albums. Dat is veel te veel om te behappen. Met Middle ontstijgt hij mooi wel de middelmaat.
11. Lou Hazel – Riot Of The Red
Melancholieke liedjes die enerzijds modern aandoen, maar waarin anderzijds lijntjes te leggen vallen naar het verleden. Het is indie, het is americana, het is countryfolk en het is vooral erg goed. De droefgeestige sfeer druipt van de noten, vooral in het gitaarspel van deze singer-songwriter uit North Carolina.
12. Horsebath – Another Farewell
Variatie is gegarandeerd bij een band die bestaat uit vier multi-instrumentalisten waarvan er drie de leadzang voor hun rekening nemen. De Canadezen maken zonder moeite de overstap van hippiemuziek naar new wave en dat past bij de affectie van de bandleden voor Sir Douglas Quintet.
13. Andrés Miguel Cervantes – Songs For The Seance
Western noir van een Mexicaanse Amerikaan. Met zijn muziek schetst hij mysterieuze landschappen waarvan de horizon diep in de ziel ligt. Het is een reis langs stoffige wegen die Townes Van Zandt ook bewandelde. Een meditatie over isolatie.
14. Dylan Earl – Level-Headed Even Smile
Progressieve country uit Arkansas. Een labelgenoot van Nick Shoulders. Zijn stem heeft wat van Merle Haggard. Country and western voor de backroads van Amerika. Earl is liever ‘a bootlegger than a bootlicker’. Hij gruwt van de hypocrisie van de macht.
15. Willi Carlisle – Winged Victory
Een pandemonium waarbij de buitengewoon originele singer-songwriter vastgeroeste beelden van de Amerikaanse droom kraakt en omkeert. Bij dat alles zingt hij als een marktkoopman die alle hoeken van het plein wil bereiken. Het is chaos waarmee hij tegen de haren van de gevestigde orde instrijkt.




Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie