Na inleidende klanken, ingezet door DJ van dienst Miss Twist, trapte JD McPherson net na half negen af in de -goed gevulde- Oude Zaal van de Melkweg. Samen met zijn uitstekende begeleiders drukte de uit Broken Arrow, Oklahoma afkomstige McPherson het gaspedaal met opener Bossy direct flink in; die voet nam daarna eigenlijk gedurende 80 minuten nauwelijks een andere positie in. Een gelouterd sportverslaggever/ presentator gebruikt(e) weleens de quote: “recht door naar school en kantoor”, en dat is ongeveer precies wat JD McPherson en zijn band flikte. Hoog druk zetten, en vrijwel nergens versagen. Ook niet met al teveel woorden tussen de songs door, en waar dit soms als storend kan worden ervaren, nu paste het prima bij de gekozen tactiek: gaan! niet lullen maar poetsen! Rockabilly, R&B + een scheutje meer…

Daar zit hij, op een stoel midden op het podium van een flink gevuld Ekko. De man en zijn 12-snarige gitaar: Charlie Parr. Hij heeft hier warm. Gisteren was hij nog in Minnesota, vertelt hij: “daar is het pas koud”. Zonder verdere aankondiging begint hij zijn set. Akoestische blues en folk. Heerlijk fingerpicking-style of slide. Een enkele keer valt wel eens een nootje weg. Maar dat is niet zo erg. Het past wel een beetje bij Charlie Parr. De vijftiger oogt wat als een oude hippe, lange ongekamde haren, houthakkersbloes, versleten wijde broek. Dit is Charlie Parr, mooier doet hij zich niet voor.
Natuurlijk speelt hij nummers van die laatste plaat: o.a. I Ain’t Dead Yet, Peacefull Valley, Boiled Down Silas en het titelnummer. Maar ook oudere nummers als Cheap Wine en Jubilee. Ook een lied over meer…

Bij het uitverkochte optreden van the Lone Bellow in de bovenzaal van Paradiso wordt vaak woordelijk meegezongen. Waar kennen al deze mensen de hier nog relatief onbekende band eigenlijk van? Navraag na afloop leert dat dat heel divers is, via een leading tune van iTunes, van de Cayamo cruise waarop ze mee waren, van een Amerikaans online radio station. Ook zijn er mensen uit de homestate meer…

Tyler Childers’ album Purgatory is recent dan ook officieel in ons land uitgebracht, hoewel dit album overigens via de betere ‘platenboeren’ ook vorig jaar al te scoren was. Vorig jaar juli was Childers al een eerste keer in ons land te bewonderen, in een goed gevulde bovenzaal van Paradiso. Om de release van Purgatory extra glans te geven was de uit Kentucky (de Bluegrass state) afkomstige meer…

“Willen jullie nog meer verhalen horen of liever muziek”, vraagt Jim White halverwege zijn optreden in de bovenzaal van Paradiso, “steek je hand op als je verhalen wilt horen”, vervolgt hij. Vele handen gaan de lucht, sommigen steken zelfs twee handen op om de stemming te beïnvloeden. White is niet overtuigd van een meerderheid maar kiest toch voor nog een verhaal, “omdat jullie het niet willen”. Tegendraads en eigenzinnig, maar eigenlijk gewoon supervriendelijk is Jim White meer…

Chuck Prophet

Voor de 20ste editie was alles uit de kast getrokken om een fantastische line-up te kunnen presenteren in de Groningse Oosterpoort. En dat betaalde zich uit, want gedurende de dag bleek dat het festival uitverkocht was. Gelukkig maar voor de organisatie, maar al die bezoekers konden zich ook gelukkig prijzen, want de aangekondigde artiesten maakten hun faam waar. Vaak kunnen we na afloop van het festival meer…

Net voor de helft van het optreden van Eilen Jewell & haar (puike) band stond de frêle frontdame even stil bij het verleden; vanaf 2006 actief, dus alweer zo’n elf jaar. Van deze tijdspanne komt zij al 10 jaar geregeld in Nederland. Klopt, natuurlijk. Zeker omdat schrijver dezes het genoegen had haar (toen nog met bassist Johnny Sciascia in de gelederen) te zien tijdens de 4^e editie van het Singasong-festival meer…

Aanstaande zaterdag barst in de Groningse Oosterpoort het TakeRoot-festival weer los. Om een idee te krijgen wat zich er allemaal af gaat spelen of om alvast in de juiste sfeer te komen hebben we hieronder de artiesten, door middel van een YouTube-ladder, eens op een rijtje gezet. Veel plezier ermee (ook voor degenen die niet kunnen of willen). meer…

De veters strak gestrikt zodat we stevig in onze schoenen stonden, we waren tenslotte gewaarschuwd dat Tami Neilson ons zomaar omver zou kunnen blazen, betreden we de bovenzaal van Paradiso.  Dan is het wel zo handig dat Neilson zelf niet omver gefietst is natuurlijk. Het was haar eerste bezoek aan Amsterdam en ze vond al die fietsen maar verdomd gevaarlijk, vertelt ze als ze meer…

Dylan Leblanc is 27 jaar en heeft al drie albums uitgebracht: het goed ontvangen Paupers Field uit 2010, gevolgd door Cast The Same Old Shadow uit 2012. Dat album werd veel minder gewaardeerd waardoor Leblanc een tijdje er de brui aan wilde geven. Het duurde een paar jaar voordat hij weer voldoende materiaal had voor zijn derde plaat: het uitstekende en wederom goed ontvangen Cautionary Tale uit begin 2016. Zo goed dat er zelfs een Europese toernee kon volgen, één die hem meer…