Allereerst iets over het fraaie artwork van de in een digipack gestoken cd Rudymentary (eigen beheer/Sonic Rendezvous) van Rudy & his Fascinators. Daarin zijn stijlkenmerken te herkennen van de hoezen op het fameuze jazzlabel Blue Note. De zwart-wit foto en het gebruik van slechts enkele kleuren, zo had ontwerper Reid Miles het ook kunnen doen. Een vergelijkbare stijl werd in de jaren tachtig gehanteerd door het Engelse platenlabel Charly, dat vooral veel oude rhythm and blues opnieuw op de markt bracht. Er valt ook iets in te herkennen van het grafische drukwerk van Hendrik Werkman (1882-1945), de kunstenaar die in Groningen affiches ontwierp voor de kunstenaarsvereniging De Ploeg. Zegt dit alles ook iets over de muziek? Jazeker, er zijn elementen uit jazz en rhythm & blues en bovendien houdt Rudy Lentze wel van een avantgardistische aanpak, waarmee hij aansluit bij het werk van De Ploeg. Hoe dat dan allemaal klinkt? Buitengewoon sfeervol als in een jazzy nachtclub op Oh My God… It’s Poetry… met fluisterende en Russisch pratende zangeressen, trompetten, cello en de elektrische gitaar van Lentze. Als de Groninger zijn dobro pakt dan brengt hij countryblues in het verlengde van Ry Cooder, maar op een nummer als Purple & Dumb is bijna sprake van dwarse no wave. Of denk aan Morphine, met dank aan saxofonist Hans Sulman. Naast de eigen nummers doet Lentze de traditional Reno Factory en covert hij Hollow Log van Beck en Aisha van McCoy Tyner. Dat laatste is een heerlijk instrumentaal werkje waarbij de elektrische gitaren van wah-wah-wah doen. Vijftien jaar heeft het geduurd voordat de in Indonesië geboren Lentze weer eens met een album kwam aanzetten. Het laatste wapenfeit was een cd van Bwana 3. In de jaren negentig werkte Lentze samen met gitarist René van Barneveld (Urban Dance Squad) als I.N.D.O. (In Nederland Door Omstandigheden) en in die hoedanigheid werd krontjongend country, jazz, gospel en folk gebracht. Dus wie zich nog afvraagt waarom dit alles in zo’n ellenlange recensie op een site voor altcountry moet staan, geven we dan ook graag het antwoord. Rudymentary is niets minder dan een fascinerende trip van een muzikant die de hele geschiedenis van de popmuziek in zich heeft opgezogen. Je zou het van alles kunnen noemen, misschien zelfs wel Indonesische altcountry uit Groningen. Dat hadden we nog niet eerder gehoord.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie