Rauw en intens als een punkplaat uit 1977. Schurende gitaren en lekkere hooks. Een stem die soms een beetje overslaat. Heavy Meta (New West Records/PIAS) is een overweldigend album van een Amerikaan die frustratie omzet in gloeiende garagerock die het leven de moeite waard maakt. Ron Gallo verbaast zich op slotnummer All The Punks Are Domesticated over de huiselijkheid waarin vorige generaties zijn gevlucht. Het heilige vuur voorgoed gedoofd. Gallo, die er met zijn krullenbol uitziet als een jonge Dylan of Tim Buckley, speelt met meer…

De Texaanse rocker Bobby Fuller werd in de zomer van 1966 dood aangetroffen in een auto voor zijn appartement in Los Angeles. Moord? Zelfmoord? Het werd nooit duidelijk. Het inspireerde Chuck Prophet tot een stampend werkje dat het titelnummer werd van zijn nieuwste album. Op Bobby Fuller Died For Your Sins (Yep Roc Records/V2) vallen nog meer doden te betreuren. In Bad Year For Rock And Roll kijkt de artiest terug op het rampjaar 2016. De afsluiter Alex Nieto handelt over de door een regen van politiekogels gevelde inwoner van meer…

Songtitels als I Don’t Want To Play Guitar Anymore en Farewell To The Good Times doen het ergste vrezen. Is Alejandro Escovedo aan het eind van zijn latijn? Is de man die moest zien te dealen met hepatitis C het overlevingsgevecht moe? Hij zingt er op heel veel nummers van Burn Something Beautiful (Fantasy Records/Bertus) over. Op de opener gaat hij Horizontal. De harde garagerock met een vlammende gitaar die over de bodem kronkelt eindigt in distortion. Is dat direct al het einde? Niets ervan. Op Heartbeat Smile springt de man die meer…

Sommige dingen gaan volledig langs je heen. De Bowling Green Massacre b.v. of het uitkomen van Live Forevermore (eigen beheer) van Maurice Van Hoek. Gelukkig hebben we voor dat laatste geen Kellyanne Conway nodig om ons daar op te wijzen. Nee, het was het feit dat de Rotterdammer Van Hoek op zou treden op Americana Rising (De Vorstin, Hilversum op 11 feb) die aanleiding was om ons te verdiepen in zijn oeuvre. Dat is klein, want het begin vorig jaar uitgekomen Live Forevermore is zijn debuut. Zeer veelbelovend debuut, dat wel. De nu 25-jarige Van Hoek meer…

Op Davey’s Cornet (eigen beheer) zingt Tom Shed over posttraumatische stressstoornis en andere problemen waar oorlogsveteranen tegenaan lopen. Zo gaat het titelnummer over een soldaat uit de Eerste Wereldoorlog. De uit Florida afkomstige singer-songwriter schrijft bij voorkeur over waargebeurde verhalen. Zijn liedjes gaan over orkanen, allesverwoestende branden of een politicus uit Florida die in 1953 werd doodgeschoten door zijn zwarte minnares (Bolita Sam). Fear gaat over de verlammende uitwerking van angst. Draw The Line is een humoristisch liedje over meer…

Country en soul zijn altijd de peilers geweest waar Jim Lauderdale op heeft vertrouwd. Daarmee kun je een behoorlijk breed repertoire neerzetten, zo heeft hij wel bewezen. En in het geval van Lauderdale ook een veelomvattend oeuvre. London Southern (Proper Records/Bertus) is zijn nieuwste album. En dat is een bijzonder geval. Want de focus ligt deze keer op zijden soul. Dat wordt wel duidelijk op Different Kind Of Groove This Time, een titel die letterlijk valt te nemen. Op dit samen met John Oates geschreven werkje is het duidelijk de meer…

De driestemmige harmonieën van Snowapple op het album Tracks (ZIP Records/Rough Trade) trekken een grillig spoor langs ongewone vergezichten. De buitenissige samenzang wordt opgetild door wonderlijke arrangementen die een muzikale wereldreis bieden die zinsbegoochelend is. De kern van de Nederlandse formatie bestaat uit Laura Polence (zang, piano), Una Bergin (zang, mandoline) en Laurien Schreuder (zang, gitaar), die respectievelijk folk, jazz en opera als achtergrond hebben. Samen met de begeleiders reizen ze met meer…

Wat een heerlijk en overtuigend album is dit The Mules Of Nana (Stickman/Konkurrent) van Orango. Ja, Orango, nooit van gehoord natuurlijk. Ik ook niet, maar liefhebbers van southern rock of bluesrock kennen hen misschien al wel langer. Zo niet, dan moeten ze als de donder deze zesde(!) schijf van dit powertrio in huis halen. Maar de nummers op deze plaat bieden ook de andere muziekliefhebbers heel wat moois. De cocktail van soulvolle, in blues gedrenkte southern rock met prachtige, bijna westcoast-‘ig aandoende koortjes en samenzang is bijzonder meer…