Voor fijne indiepop moet je nog altijd in Portland, Oregon, zijn. Subterrene (Incident Recordings) van Casey Neill & the Norway Rats is weer eens zo’n plaatje dat herinneringen oproept aan R.E.M. en dat is misschien ook niet zo raar, want een van de gasten is Peter Buck. Neill heeft al heel wat albums gemaakt en hij is ook actief bij Minus 5. Daar trof hij Buck en Scott McCaughey, die met Young Fresh Fellows Portland mede op de kaart zette. Chet Lyster (Eels) produceerde deze gelaagde plaat, waaraan ook leden van Decemberists en Death Cab For Cutie meer…



De Canadees
‘Het zou me niet verbazen als de
Voor het optreden van Brent Cobb hing Paradiso fantasievlaggen op die wel wat lijken op de vlag van de staat Georgia waar Cobb vandaan komt. Maar Cobb maakt in tegenstelling tot veel van zijn collega’s uit de Verenigde Staten vanavond geen politieke statements. Hij is hier om muziek te maken en verhalen te vertellen. Muziek uit het zuiden van Amerika, de ene keer lekker stevig, als bij staat-genoten Blackberry Smoke, dan weer ingetogen als bij Texaan Robert Earl Keen. Cobb zijn derde album, ‘Providence Canyon’ kwam eerder dit jaar uit en is steviger dan voorganger ‘Shine On Rainy Day’. Vanavond op he t podium klinkt het allemaal nog wat rauwer dan op het album, maar swingen doet het wel. En wat een uitstekende muzikanten heeft Cobb bij zich. ‘Diggin’ Holes’ begint driestemmig 
In Nederland imponeren de bands Her Majesty en The Analogues met het buitengewoon knap naspelen van respectievelijk Crosby, Stills, Nash & Young en The Beatles. Louter positieve reacties. Terecht, want wat ze doen, doen ze erg goed. Maar vijf sterren? Is dat niet een beetje overdreven? Voor het naspelen van nummers?
Ramblin’ Roots – TakeRoot
Het beste heb ik met u voor. En met mezelf. Daarom reis ik elk jaar af naar het niet te verre buitenland om een mooi country- folk- of americanafestival te bezoeken en onder jullie aandacht te brengen. Dit jaar kwam ik uit op het driedaagse 