Hoewel Rattlesnakes in het najaar van 1984 alom lovend wordt ontvangen, schrijft New Musical Express-journaliste Julie Burchill dat ze bepaald niet zit te wachten op een country & western Velvet Underground. Vervelend, maar niet zo heel ver bezijden de waarheid. Ratllesnakes is namelijk een prachtig en klassiek poprockalbum dat put uit de muziek van Lou Reed, Bob Dylan, The Byrds en The Beatles. En dat voor een Schotse band in de beste Postcard-traditie van Aztec Camera en Orange Juice. Lloyd Cole, literatuur- en filosofiestudent aan de universiteit van meer…



Family Business (eigen beheer) van de in Nashville gevestigde
Het is funky. Het is groovy. Het is bluesy. Maar het is geen country. Kingdom In My Mind (Honey Jar Records/Thrity Tigers/Bertus) kwam tot stand tijdens een serie sessies waarbij
De pauze die The Deslondes namen stelde
Op de website van
De wijze woorden van Nanci Griffith uit het titelnummer It’s A Hard Life (Puff Bunny Records) zette
The Nashville Calling (eigen beheer/Sonic Rendezvous) noemde de Ier
Jaron Reid Raven^sky is een ouderwetse bard. Hij is thuis waar hij zijn hoed aan de haak hangt. Hij voelt zich overal thuis, maar op het world wide web is hij op dit moment onvindbaar. Dat past wel bij I Can’t Take The Darkness Anymore (Standing Tall), een dubbel-cd met 25 nummers. Raven^sky maakte hiervoor muziek als Jaron Reid Rovensky. Hij laat zich door iedereen inspireren. Hij strooit in het cd-boekje met quotes en tekstflarden van mensen als Ralph Waldo Emerson, Leonard Cohen, Geronimo, Townes Van Zandt,
Kort nadat Laura en Lydia Rogers nummers begonnen te schrijven voor Saturn Return (New West/PIAS) overleden beide oma’s van de zussen. Na de opnamen werden ze beiden voor het eerst moeder. Verdriet en vreugde maken de cirkel rond, dat is het verhaal achter deze plaat van
,,Er is geen drummer, dus niet meeklappen. Geen bassist die oproept tot enthousiast springen. Niet meezingen, als er speeksel uit je mond komt kan dat gevaarlijk zijn. Trouwens met de echo in de zaal klinkt zelfs de beste meezinger slecht. Hou jezelf in de hand, ik wens jullie een geweldige avond.” Lloyd Cole is er duidelijk over, rustig zitten en luisteren vanavond (Zonnehuis, Amsterdam, 2 maart) is zijn opdracht. Het al wat oudere publiek heeft daar geen enkele moeite mee. Alle stoeltjes zijn bezet en de bar is tijdens het concert gesloten zodat er niet heen en weer hoeft te worden gelopen voor een drankje.