De Canadees Steve Dawson hielp Heather Read en Jonny Miller als producer van Beautiful Thing (eigen beheer). De in een blokhut aan de Canadese westkust wonende Read en Miller zijn daarmee toe aan hun tweede album als Peach & Quiet. Ze kennen elkaar pas sinds 2019. Beiden komen uit een muzikaal nest. De vader van Read speelde tot op hoge leeftijd vier avonden per week Hammond-orgel tijdens optredens. Lang geleden opende hij voor een jonge Tom Jones. Heather zong al op haar vierde mee. Dat was nog in Wales, later verhuisde ze naar Canada. De moeder van Miller werkte voor meer…

Gordy Quist van The Band Of Heathens produceerde het derde album van The Tender Things. That Texas Touch (Spaceflight Records) verschijnt niet als cd, maar is (nog) wel verkrijgbaar als elpee. En natuurlijk te beluisteren als download of te streamen. Eerder waren we op deze site al zeer enthousiast over het titelloze debuut en How You Make A Fool. Ook deze nieuwe van de band van Jesse Ebaugh is een aanrader met vooral aanknopingspunten voor liefhebbers van countryrock uit de jaren 70. Met als bonus een portie funk die het swingend houdt. Opener I Can Love neigt wat naar The Rolling Stones en dat meer…

Tuck-shearer. Zo spreek je de naam van Luke Tuchscherer uit. Een behulpzame tip die Tuchscherer op zijn website deelt. Een naam die trouwens best wat bekender zou mogen zijn in americana-land. De in Bedford gevestigde Engelsman (met Duitse roots) maakt namelijk al zo’n 10 jaar mooie soloplaten (die we hier ook veelal besproken hebben). Widows & Orphans (Clubhouse Records) verscheen in april van dit jaar en laat Tuchscherer weer van een meer ingetogen kant horen. Hij speelt zelf akoestische gitaar en mondharmonica evenals Dave Banks. Oorspronkelijk werd dit album in meer…

De ene recensie laat zich makkelijker schrijven dan de andere. Soms is het goed om een album een tijdje weg te zetten, omdat het anders niet lukt om er een oordeel over te vellen. Dat was nodig bij Every Acre (Merge Records/Konkurrent) van H.C. McEntire. Eerst dacht ik dat er maar een moment was waarbij ik echt opveerde. Dat is bij de geweldige gitaarsolo op Turpentine. Daarbij moest ik denken aan de muziek van Jesse Sykes en ook aan Everybody Knows This Is Nowhere van Neil Young. Die cadans heeft het nummer, waarbij bijna een beetje geleund wordt op de noten. Tot die meer…

Alternatieve country versus gecountrificeerde rock, is er anno 2023 nog een werkelijk verschil? Dat vraag ik me af bij beluistering van Maria’s Hunt (Country Thyme/Drag City) van Glyders. De band uit Chicago laat op haar volwaardige debuut – eerder werden alleen EP’s en singles uitgebracht – een mengeling horen van seventiesrock en countryrock, met een scheut psychedelica. En nee, dat klinkt niet als de alternatieve country uit de jaren 90, maar het heeft zeker zijn charme en het zou me verbazen als de gemiddelde lezer van deze site het niet zou kunnen waarderen. Glyder bestaat meer…

Na vele omzwervingen door haar geboorteland Amerika vond Erika Olson in Engeland een plek waar ze helemaal opnieuw begon. Haar drukke baan in de advocatuur zegde ze op om tot rust te komen in een klein dorpje in East Sussex. Ze hoeft nu alleen nog maar te zingen over problematische zaken. Maar ook over het kleine geluk trouwens. This Is How I Pray (Ez Come Ez Go Records) is een moderne folkplaat. Als singer-songwriter verkent ze haar eigen omgeving en andere wereldse zaken. Benefit Of The Doubt handelt over racisme. De liedjes van Olson (zang, akoestische gitaar) deugen wel, maar de keuze voor meer…

Edie Carey is een singer-songwriter uit Colorado die als bijverdienste in opdracht liedjes schrijft voor verjaardagen, trouwerijen, jubilea, overlijdens en andere speciale gebeurtenissen. Een aantal van die liedjes verscheen op eerder werk van haar. Voor The Veil (eigen beheer) hoefde ze niet terug te vallen op dat werk. In 2020 had ze een ernstig auto-ongeluk waarbij ook haar zoon en dochter betrokken waren. Een week later schreef ze het titelnummer van dit album. Ze beschrijft hoe de auto door de lucht vloog en met een klap ondersteboven tot stilstand kwam. Van het ene op meer…

Op Circumstance (KnowHowe) van de Amerikaanse singer-songwriter Alice Howe komen de werelden van Laurel Canyon en Muscle Shoals op overtuigende wijze samen. Howe komt oorspronkelijk van de oostkust, maar ze trok op instigatie van Freebo naar de westkust. De veteraan die jarenlang bassist was in de band van Bonnie Raitt is sindsdien haar muzikale partner. Hij vervult de rol van producer, begeleider en helpt Howe als liedjesschrijver. De platencollectie van haar ouders vormde de belangrijkste inspiratie. Op dit album valt ze ergens te situeren tussen Linda Ronstadt en Bonnie meer…

Jaime Michaels is een man met grijze haren. Daar zingt hij over op Here We Are, het slotnummer van How To Shine (Appaloosa Records), en dat doet hij met de wijsheid van iemand die de stoffige jaren voorbij heeft zien rollen. De countryfolk van de in New Mexico neergestreken Amerikaan is bedeesd en bedaagd, maar ook terugkijkend op wildere jaren kun je er nog wat van maken. ‘When memories are all that’s left you / You will paint them as you need’, zingt hij op het titelnummer. Het hoeft niet allemaal groots en belangwekkend te zijn om waarde te hebben leert Beauty Doesn’t Need Forever. Hij legt meer…