Een debuut op de podia in ons land viel een aantal jaren terug in het water … ofwel: reizen zat er toen om de bekende reden niet in. Maar nu was er geen beletsel voor de Californian uit Nashville om de oversteek wel te maken: Josh Gray. En Josh Gray heeft dan ook nog eens een nieuw album – Walk Alone van augustus 2023 – om te promoten. Dus z’n jongstleden zaterdag gestarte tour in Leusden, In The Woods, was de eerste in een reeks van negen.
Met een drietal competente Nederlandse begeleiders (Mark Eshuis, drums; Pieter Douma, bas en Johan Jansen, pedal steel) aan zijn zijde ging de geheel in het black geklede Gray even na half negen van start. Met Walk Alone, de titeltrack van zijn laatste. Wat gedurende de eerste pakweg 45 minuten opviel meer…
De Reckless Ways Of Living (eigen beheer) moeten wat betreft bandleider Andrew McConathy van 
Mensen als Jeff Finlin, Rod Picott en Iain Matthews zeggen aardige dingen over 
Het nieuwe jaar begint met een daverende verrassing: een nieuw album van 
Wie terugdenkt aan popmuziek in zijn of haar tienerjaren zal tien tegen één tot de constatering komen dat je er vooral gelukkig van werd. Iets wat helemaal jouw ding was, mogelijk versterkt door het feit dat je ouders er weinig van begrepen. Of is dat iets wat vooral de wat oudere jongeren van zo rond de 60 jaar zo zullen hebben beleefd? Zij die opgroeiden in de jaren 70. Toppop yeah! Misschien is dat zo, maar Alpine Gold (Excelsior Recordings) van 
De Zweed Daniel 
Hij was begin september 2022 voor het laatst in Nederland: Jeffrey Martin uit Portland, Oregon. Twee optredens toen (Arnhem en Eindhoven). En nu was hij, gewapend met een nieuw album, terug in ons land. Voor maar liefst vier optredens deze keer en één in België, dit alvorens hij het Kanaal richting Albion zal gaan oversteken. Zaterdag 13 januari was TivoliVredenburg (Club Nine) zijn 3e pleisterplaats tijdens deze tour in functie van Thank God We Left The Garden. En 
We beginnen met Star Sign, omdat daar voor de traditionele liefhebber van de muziek van Ryan Adams het meest te halen valt. Star Sign grijpt terug naar het tijdperk voordat Adams de jaren ’80 galmende classic rock in zijn muziek begon te mengen, van voor het titelloze album uit 2014. Niet dat er helemaal niet gegalmd wordt, maar Adams houdt het hier binnen de perken. Star Signs is daarnaast ook afwisselend, zowel in tempi en als instrumentale invulling. Je hoort weer eens een mondharmonica, een dobro, een 
