Een fijne popplaat met een ongedwongen karakter, gemaakt volgens het principe do it yourself. Dat is Wide Wild Acres (Center Cut Records) van Fritz Hutchison uit Kansas City, Missouri. Een slaggitaartje dat langs een melancholische melodie krult, daarmee begint het album. En na Stationary wordt een liedje opgebouwd met drums in marstempo, maar daarbij heeft Police Dogs ook een lekker losse soulsignatuur. Op Powder Blue moet je denken aan Josh en Josh. Ritter en Rouse. Hutchison speelde de meeste instrumenten zelf. Als meer…