Josh Halverson is een Sioux-indiaan en zoon van een veehandelaar uit de panhandle van Texas. Op zijn vijfde leert hij pianospelen, maar muziek speelt pas een rol van betekenis in zijn leven als hij tijdens zijn studietijd een concert van Gavin DeGraw bijwoont. Halverson is diep onder de indruk hoe de populaire singer-songwriter die avond zijn hart en ziel uitstort. De volgende dag koopt Halverson een gitaar en begint met het schrijven van liedjes. Dat One Shot (eigen beheer) anders uitpakt dan de gemiddelde cd uit Texas mag dan meer…

Verfrissend, iemand die zichzelf niet zo serieus neemt. En het is ook verfrissend als allerlei cliché’s vermeden worden. Het kwartet 4H Royalty (uit Denver, Colorado) heeft dus de wilde frisheid van limoenen. Liedjessmid Zach Boddicker (met een verleden in Drag The River) schrijft namelijk liedjes zoals je die niet heel vaak hoort. Op Liars & Outliers (eigen beheer) staan 9 ongepolijste countryrocknummers die niet altijd even toegankelijk zijn. Soms heb ik zelfs geen idee wat Boddicker probeert te zeggen. Frank gaat over een zonderling meer…

Het begon met de aankondiging dat men het huis in Dyess, Arkansas waarin Johnny Cash was opgegroeid, waar hij een kamer deelde met zijn broer Jack, wilde restaureren. Dat maakte dat Rosanne Cash met echtgenoot John Leventhal een reis maakte naar dit plaatsje in het Zuiden. En dat zette uiteindelijk de gedachtenstroom in werking die resulteerde in deze eerste grote americana-release van 2014: The River & The Thread (Blue Note/Universal). Na die eerste reis volgden meer autoritten door het zuiden van de VS en gaandeweg meer…

In Noord-Amerika, en met name in de VS, bestaat een zowat oneindige hoeveelheid aan stringbands. Het is dus zaak om daaruit de meest interessante te filteren. En we hebben er weer een: Fruition. Uit Portland, Oregon. Just One Of Them Nights (eigen beheer) is het derde “plaatwerk” van dit kwintet. Fruition betekent zoiets als vervulling, wasdom. En we kunnen zeggen: het eerdere werk van Fruition gaf al aanzetten te zien tot mooie en interessante liedjes, maar op dit schitterende Just One Of Them Nights zijn ze inderdaad tot wasdom gekomen. Liedjes meer…

Vergelijk de hoezen van From The Ground Up van John Fullbright, In The Throes van John Moreland en Judah´s Gone (eigen beheer) van M. Lockwood Porter eens. Drie keer Oklahoma. De dagen van de Grote Depressie lijken niet ver weg. Dit prachtige album ontbrak in de jaarlijstjes van onze lezers en daar verbaasden we ons wel een beetje over. Weliswaar schreven we er niet over op deze site, maar elders was al wel in positieve bewoordingen aandacht voor M. Lockwood Porter. Nu alsnog aandacht van ons voor Judah’s Gone dat meer…

Hola, hoe kon Tess (Bloodshot) van Mark Pickerel & His Praying Hands in mijn hersenpan nu in het vakje ‘vergeten platen’ terecht komen? In september best vaak gedraaid, maar toch niet gerecenseerd. Enfin, beter laat dan nooit. Het zal wel een kwestie van overload zijn geweest. Aan de kwaliteit van dit derde album van Pickerel en co ligt het in elk geval niet. Pickerel is een singer-songwriter die ooit begon als drummer bij The Screaming Trees. Ja, die groep wiens zanger Mark Lanegan later een bloeiende solocarrière bij elkaar meer…

Een helder geluid met dennengeur. Knisperend als verse sneeuw onder de schoenen. Muziek om je bij te warmen in een houten blokhut. Op de binnenkant van de hoes van Huck Notari And The River (eigen beheer) zien we in dat optrekje oude blikken wafelsiroop en benzine staan. Het kartonnen klaphoesje is van stevig karton en een streepjescode ontbreekt. Mooi. Huck Notari groeide op in de White Mountains in de Amerikaanse staat New Hampshire en op dit album reist hij terug naar die streek. ‘I hope this old dirt road will never get paved / I hope that old dirt meer…

After The Fair (Varese Sarabande/Colosseum) is het 18^de (achttiende!) album van Tish Hinojosa, die 58 jaar geleden het levenslicht zag in San Antonio, Texas. En een beetje kenner weet dan wel wat hij kan verwachten. Verzorgde singer-songwriterliedjes waarin de Mexicaanse achtergrond van Hinojosa goed te herkennen is. Toch is er iets aan After The Fair waardoor deze plaat zich onderscheidt van het eerder werk. Het is een bepaalde frisheid in het geluid die het tot een soort lenteplaat maakt. Deze frisheid toe te schrijven aan de meer…

Northcote is zo’n band die draait om één persoon. De Canadees Matt Goud roept in de studio hulp in van diverse gasten. Op Northcote (Xtra Mile Recordings/Bertus), het titelloze derde album, is ondermeer Kathryn Calder van New Pornographers present. Goud heeft een verleden in hardcore. Iets van die energie is nog wel waar te nemen in zijn stijl die nu het veilige midden houdt tussen rootsrock en (af en toe een vleugje) poppunk. Het opzwepende wohohoo zou wel wat mensen in beweging kunnen krijgen op een zonovergoten weide. De meer…

Elke zondagochtend na de kerkdienst gaat Scott Snake Miller regelrecht terug naar de hel. Het titelnummer van After Church (eigen beheer) begint als een oude krakende plaat met een bluesgitaar uit de delta, maar krijgt dan de volle laag in Supersuckersstijl. Dit is serieus. Dit knalt. Dit is goed. Het tweede nummer Atomic Lazer Beam Cellphone moet voldoende zijn om te overtuigen. Een steelgitaar en cowpunky beat. Hey, met die telefoon kan Miller Jimi Hendrix en Johnny Cash from heaven bereiken, maar wanneer hij zijn lief belt, krijgt hij geen gehoor. Ondertussen meer…