Een echte groeidiamant, dit Southeastern (Southeastern Records/Thirty Tigers/Bertus) van Jason Isbell. De eerste draaibeurten deden de overwegend rustige nummers me helemaal niets. Beetje saai, zo was de eerste indruk. Slechts bij Super 8, het enige rockende nummer van de plaat, veerde ik op. Maar na vaker draaien begonnen de nummers door te dringen tot mijn in eerste instantie afwerende brein. En verder. Naar beneden. Naar de ziel. Isbell zweerde de drank af en trouwde met violiste Amanda Shires en doet zonder valse sentimenten meer…

Liefhebbers van de Drive-by Truckers weten vast nog wel wie Shonna Tucker is, de blonde bassiste die in 2011 de band verliet. Op de laatste DBT-albums stonden, naast liedjes van de bekende krachten Patterson Hood en Mike Cooley, ook al enkele songs van haar hand. De meeste fans vonden dat op zijn best aardige rustpunten tussen het geweld van de echte songschrijvers. Van Shonna Tucker zouden na haar vertrek wel niet veel meer horen. Ha, fout, A Tell All (Sweet Nectar Records) is het eerste album van Shonna Tucker & Eye Candy, meer…

Gelukkig zijn er nog vrouwen die het vak van countryzangeres serieus nemen. Die gewoon country zingen omdat ze country voelen en die weinig van de commerciële poespas er omheen moeten hebben. Elisabeth Cook, bij voorbeeld, of de op punt van doorbreken staande Kacey Musgraves. En Lindi Ortega natuurlijk, de in Nashville neergestreken Canadese zangeres die met Tin Star (Last Gang Records) haar vijfde volwaardige album alweer aflevert. Met haar twee vorige platen, Litttle Red Boots en het heerlijke Cigarettes & Truckstops, zorgde ze meer…

De in Californië wonende Brett Detar kiest in zijn muzikale loopbaan duidelijk een andere weg dan de meeste andere artiesten.  Hij kiest in ieder geval een ander businessmodel, want na het uitmuntende Bird In The Tangle, biedt hij ook zijn tweede album, Too Free To Live, als gratis download aan. Natuurlijk met de hoop dat men daarna overgaat tot het kopen van een van de vele pakketten waarin dit album ook in fysieke vorm aangeboden wordt: als cd, als dubbelelpee op wit vinyl, met of zonder t-shirt, enz. En ondertussen meer…

Vier mannen met akoestische instrumenten rond één microfoon, dan weten we het wel: it’s bluegrass time! Ruim 20 jaar geleden besloten Arnold Lasseur (zang, mandoline, dobro)  Robert-Jan Kanis (gitaar, zang), Bart van Strien (zang, banjo) en Aart Schroevers (zang, contrabas) samen rond die microfoon te gaan staan. Toen overigens nog niet als de Blue Grass Boogiemen, maar als de Hillbilly Boogiemen. Bovendien beperkten de Utrechters zich niet tot bluegrass, maar gooiden ze ook een flinke portie rockabilly en oldtime country in hun muziek. Nu bestaan  meer…

De vorige plaat, Divine Providence, van Deer Tick was een woeste rockplaat die me weinig kon bekoren. Maar met Negativity (Partisan Records) keert de groep uit Rhode Island in topvorm terug. Zanger John McCauley legt ziel en zaligheid in de 12 nummers op dit album. Hier speelt een rockgroep country en soul hetgeen een indievorm van gedreven countryrock oplevert die we graag horen: Marah, Deadstring Brothers, Deer Tick. Tekstueel verhaalt McCauley regelmatig van de dingen die hem de afgelopen tijd overkomen meer…

Raadsel: het komt uit Canada en heeft donkere krullen. Oh ja, en een fantastische stem! Het antwoord? Jadea Kelly, ze komt uit Whitby, Ontario om precies te zijn. En op haar tweede album Clover (Divergent/True North Records) laat ze horen wat ze allemaal kan met die stem. Je kan het het beste omschrijven als wat folkpop. De wegen naar de hel zijn geplaveid met folkpop, maar Jadea Kelly doet er toch wat bijzonders mee. Het psychedelische gitaarlijntje bij voorbeeld in Powell River. Of het diep weggestopte, met meer…

Neko Case zal er dit jaar wel vandoor gaan met de prijs voor de langste albumtitel: The Worse Things Get, The Harder I Fight, The Harder I Fight, The More I Love You (Anti). Het heeft vier jaar geduurd voordat deze opvolger van Middle Cyclone er was. Vier jaar waarin Case het behoorlijk voor haar kiezen heeft gehad. Beide ouders, met wie ze een moeilijke relatie had, overleden. Depressieve klachten waren het gevolg. Een moeilijke tijd waarin ze zelfs niet naar muziek, met uitzondering van ragtime, kon luisteren. Dat ze er uiteindelijk weer bovenop zou komen wist ze wel. Het meer…

Eerder dit jaar schreven we over The Cousins Project van Steve Mayone en Kristina Stykos. Van laatstgenoemde verschijnt nu Wyoming Territory (Thunder Ridge Records). De Amerikaanse van de Oostkust vond inspiratie out west in Wyoming. Op Without Eyes ben je geneigd haar blindelings te volgen op haar tocht door het desolate landschap aldaar; gitaargolven nemen je als vanzelf mee. Op Watershed zijn het de vioolstreken die je volgt en op Jeffrey Lee word je overspoeld door orgelklanken. Stykos is diep onder de indruk van de omgeving, maar op meer…

Zack Smith en Caitlin Doyle vormen samen Smooth Hound Smith, net als The Smoking Flowers een duo uit East Nashville. Ook deze twee houden het graag simpel op hun debuut Smooth Hound Smith (eigen beheer). Ze spelen niet alleen de blues elementair, ook country benaderen ze stampvoetend alsof ze dwars door het hout van de veranda heen willen. Van de repeterende Memphisblues met funky oprispingen van Get Low gaat het naar het relaxte California Sway, met geluidjes van zo’n rare mondharp. Met het slordig gespeelde banjoliedje 30 Days laten meer…