Veilig thuiskomen ondanks alle tumult en onrust, dat is wat Turmoil te doen staat. Ook op zo’n rustig landweggetje als op de hoes van Coming Home kan het zomaar misgaan. De band uit Culemborg en omstreken is daarvan op de hoogte. Het bungelende skelet aan de binnenspiegel herinnert ze aan het gevaar. Wat als er uit die tarwevelden zomaar opeens een ree opduikt? Remmen. De macht over het stuur kwijtraken. Met twee wielen van de weg af raken en over de kop slaan. Rustig aan mannen! Veilig naar huis. Niet te hard.
Coming Home is een prima visitekaartje om uitgenodigd te worden op de podia. Want Bart de Waal (zang, gitaar), Jasper Schurgers (gitaar, zang), Arno Keet (bas) en Thijs van der Poel (drums) realiseren op hun volwaardige debuut – eerder verschenen al twee ep’s – het soort rootsrock dat gemaakt is om het leven onderweg mee te veraangenamen. Americana om de polders mee te doorkruisen. Of verder. De sound van deze jonge band die het licht zag tijdens de coronacrisis zou ook best over de grenzen kunnen aanslaan. Zodat ze meer te zien krijgen dan tarwevelden en een enkele boerderij aan de einder. Ze tourden dit jaar al door Engeland en reisden ook af naar Zweden.
Het artwork van Paulien van de Bunt is trouwens inspirerend genoeg om voorlopig vooral in de Lage Landen te blijven. Ga ze zien als ze in de buurt zijn. Een nummer als de afsluiter Best Of Me zal fans van Jason Isbell zeker kunnen bekoren.
Dan Whitaker moet oppassen dat hij wakker blijft. Op Trucks Passing Trucks waarmee het album Far, Far Away begint moet hij zichzelf in het gezicht slaan om wakker te blijven. Dat krijg je als de ene vrachtwagen de andere inhaalt. Dat duurt een eeuwigheid. En als je dan veel te lang noodgedwongen achter die trucks moet blijven hangen, nou dan zakt de moed je in de schoenen. Hoe laat zul je thuis zijn? De politie passeert. En ambulances met zwaailichten komen langszij. Ergens op de snelweg is het fout gegaan. De snelweg lijkt opeens wel een parkeerplaats.
Gelukkig kan de artiest uit Austin, Texas, ook vaak genoeg genieten van het uitzicht dat de hoes toont. En op die tekening van Jared Metner valt voldoende te zien. Het landschap toont sagebrush, een saguaro en in de verte een butte. Voor de ondergaande zon vliegt als een schim een adelaar met de klauwen klaar om prooi uit de lucht te plukken. De strook asfalt door de woestijn is leeg. Met 90 mijl per uur voorwaarts.
Op het titelnummer vertoeft Whitaker in Laredo. Hij heeft geen geld en hij heeft geen drank en elk spel dat hij speelt verliest hij. Hij weet dat hij voorlopig nog niet thuis is.
Calexico laat zich achterin de door een jonge vrouw bestuurde auto wederom vervoeren langs de grens met Mexico. Een combinatie van rockmuziek en mariachi vormt de soundtrack voor een spaghetti western waarbij je de beelden zelf kunt invullen. Het kunstje van de band uit Tucson, Arizona, om country en wereldmuziek samen te voegen werkt nog steeds op Carried To Dust. De hoes is van Victor Gastelum die wel meer deed voor de band van Joey Burns en John Convertino.
Na dat muzikale avontuur in het zuidwesten van de Verenigde Staten komen we aan bij The Lucky Country. En dat is in dit geval Australië, want daar komt Dave Wright vandaan. Het beeld dat hij schetst met zijn band The Midnight Ramblers is niet alleen maar gelukkig. Op Streets Of This Town gaat het over een vrouw die na een nare ervaring met iemand die haar korte rokje uitlegde als een uitnodiging voor vrijpostig gedrag haar onbekommerde levenslust is kwijtgeraakt. Nu danst ze voor ‘the hopeless and the lonely, their headlight light her way’.
Alt-country uit Australië. Daar zou best meer aandacht voor mogen zijn. Wright tracht de perfecte popsong van vier minuten te schrijven. Vrolijk stemmen de liedjes over moord, grafdelvers, ziekte, dronkenschap, moeders met gebroken harten, boze vaders en desperate zonen niet. Het hoesontwerp van The Lucky Country is van Michael Cusack. Drie jaar geleden verscheen een compilatie met de titel Widescreen Rock And Roll. Ook toepasselijk in deze serie.
Turmoil – Coming Home (2025)
Dan Whitaker & The Shinebenders – Far, Far Away (2019)
Calexico – Carried To Dust (2008)
Dave Wright & The Midnight Electric – The Lucky Country (2014)
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie