Er is helemaal niets opgepoetst aan de bonkige rootsrock van AJ Downing op Good Day (Charkansas Records). De in Austin, Texas, neergestreken kerel ziet er uit als een automonteur uit de jaren zeventig die voor een dansavond zijn meest flashy overhemd uit de kast heeft getrokken. Downing zingt zijn liedjes met een knauwende stem. Veel variatie in tempo of toonhoogte is er niet. Hij gaat rechtdoor over een highway die wordt bevolkt door lieden als James McMurtry, Nathan Bell en Ronny Elliott. Moeizaam rollend blijkbaar, getuige My Wagon meer…

De eerste twee nummers op Where We Come Apart (eigen beheer) van de uit Portland, Oregon, afkomstige formatie Northeast Northwest worden vooral bijeen gehouden door de vocale capriolen van Phoebe Spier. Na die folkpop tapt de band op Empty Road uit een heel ander vaatje. Zach Dunham trekt naar het soort westcoastrock dat door een band als Dawes weer in zwang is geraakt en dat is toch een ander geluid. Op het daarop volgende Cold Brother brengt Spier ons trouwens naar de tijden van Jefferson Airplane, maar dan zonder meer…

Bij de naam Anton Kellner & the Lone Stars denk je mischien aan een een band uit de Lone Star State, Texas, die vette rootsrock maakt. Mis, tweemaal mis. Anton Kellner en de zijnen komen niet uit Texas en ze maken muziek die te omschrijven is als indie goes altcountry (denk aan een strakke versie van Deathcab For Cutie). De invloed van  The Lone Stars op de mini-elpee Sequences moet ook niet overdreven worden. Het blijft bij wat drumpartijen,, een beetje aanvullende gitaarpartijen en viool. Het overgrote deel van het geluid wordt toch meer…

In eerste instantie vraag je je nog af of die titel Rust Belt Never Sleeps (eigen beheer) origineel is of juist heel flauw. De verwijzing naar Rust Never Sleeps van Neil Young & Crazy Horse is duidelijk, maar wat weet 40 Stitches Later zelf te brengen? Hou het er maar op dat het een uitstekende titel is voor een schitterende conceptplaat over de barre economische tijden in de Amerikaanse staat Michigan. De gevolgen voor de arbeiders van de auto- en staalindustrie staan centraal op tien ijzersterke nummers. Ondanks alle werkloosheid en ellende straalt meer…

Het nieuwste album Where Are The Bodies Buried? (eigen beheer) van Steve Mednick krijgt op de achterkant van het hoesje de toevoeging Problems In Democracy – Volume III mee. De rootsrock van de singer-songwriter uit de Amerikaanse staat Connecticut heeft de gedrevenheid van een politiek activist. Het verklaart ook de ongekend hoge productie van de man. Ongeveer een jaar geleden bespraken we hier het sociaal bewogen Immigrants …And Other Americans waarin hij forse kritiek spuide op de Verenigde Staten. Dat meer…

Op Better World Coming – Lowlands & Friends Play Woody hielden de Italianen het akoestisch. Beyond (eigen beheer) gaat veel verder. Het is niet zomaar een leuke elektrische rootsplaat van Lowlands, nee, het is een uiterst krachtig en avontuurlijk album. Ze vliegen werkelijk uit de startblokken op Angel Visions. Bijna als The Damned goes altcountry! Met een orgeltje als een tandartsboortje. De invloed van Green On Red kun je dan ook wel raden. Ook op Hail Hail gaat de band er vol tegenaan, maar dan meer als een Springsteen. Het met meer…

Het is knap hoe de jonge Rich Mahan de stijl van de outlaws in de eerste helft van de jaren zeventig weet te benaderen op zijn debuut Blame Bobby Bare (Snortin’ Horse Records). Lekker laconiek. Lekker losjes. En met een goeie scheut soul, het belangrijkste ingrediënt van lekkere muziek. Soul op een manier zoals Doug Sahm het had. Diens invloed doet zich het duidelijkst gelden op Tequila Y Mota, heerlijk aangezet met accordeon en trompet. Vanzelfsprekend is het liedje een knipoog naar de hit Tequila Sheila van Bobby Bare. Dat was een meer…

Hoe het titelloze album van Angel Snow tot stand is gekomen, is wel een bijzonder verhaal. De in Nashville woonachtige Snow ontmoette Alison Krauss bij een gemeenschappelijke vriend en gaf haar toen haar debuut-cd. Krauss belde de volgende dag terug en bracht haar in contact met haar broer Victor. Het bleek een gouden greep. De teksten van Snow pasten wonderbaarlijk goed bij de muziek van Victor Krauss. Het eerste produkt van hun samenwerking, het nummer Lie Awake, kwam terecht op het grammy-winnende album meer…

The Horse Company maakt zich op de derde cd Calypso (Goomah/Excelsior/V2) los van elke beteugeling. De band uit Zwolle die in 2007 debuteerde met een sterke altcountryplaat draaft in volledige artistieke vrijheid naar nieuwe uitkijkpunten. Het is een vergelijkbare route die een band als Wilco heeft afgelegd. De fraaie samenzang van de broers Arjen en Vincent Hilberdink (beiden gitaar) maakt zich lichtjes los van de bodem van de ritmetandem Jeroen Hobert (drums) en Arjan Pronk (bas). Dat de band voor de gelegenheid is versterkt met toetsenist meer…

Oude mannen die zingen over de naderende dood, het lijkt wel een trend. Johnny Cash deed het en Kris Kristofferson doet het hem na. Zijn vorige cd kreeg de veelzeggende titel Closer To The Bone en zijn nieuwe heet Feeling Mortal (KK Records/New West/Rough Trade). De 76-jarige Kristofferson is het songschrijven nog niet verleerd. Hij kijkt in de spiegel en ziet iemand die de afdaling heeft ingezet. Het beeld dat hij schetst van de dood als de zon die ondergaat in de zee is mooi. De artiest toont zich dankbaar voor de kansen die hij heeft gekregen. Dat hij meer…